Ogarnęła dzisiaj zaduma mnie rzewna.
Na grobach żołnierskich ... pamiątka bitewna.
Bzura wolno płynie trzymając się brzegów,
jak wspomnień poległych tam kiedyś szeregów.
Walczyli nam dzielnie, choć bez dobrej broni,
nawet Bóg na niebie łzę swoją uronił.
I w mym sercu także rozpacz się rozgrywa,
gdy żołnierz umiera i wojnę przegrywa.
Zakrwawiona trawa – posłanie żołnierza,
zbiorowe mogiły – wieczne dla nich leża.
Zmęczeni, przybici stanęli przed Bogiem ...
a dziś Niemiec przestał być już naszym wrogiem ...
Rzeka płynie nadal, jak wtedy spokojnie,
fale cicho szepczą o tej krwawej wojnie.
Księżyc jasno świeci nawet i za chmurą
przytulając chłopców poległych za Bzurą.
Słona łza mi w oku boleśnie się kręci.
Ktoś wyszeptał cicho „Cześć waszej pamięci”.
Źródła notatki Pawła Rozdżestwieńskiego
Autor wspomnienia Irena Grzymała Data zebrania
Zebrane przez
Przejmujący do szpiku kości wiersz jak zimno i deszcz podczas walki.Serce rozrywa pierś jak niemieckie pociski ciała Polskich żołnierzy.Wiem bo mój Ojciec walczył nad Bzurą.
Cześć Waszej Pamięci! żołnierze polegli nad Bzurą.Mój Ojciec Franciszek Kmieciak zginął Budy Iłowskie spoczywa na cmentarzu w Iłowie. po 70-ciu latach odnalazłem jego zbiorową mogiłe.
w dniach od 16 do 18 Wrzesia 1939r.poległ w BUDACH
IŁOWSKICH mój Ojciec Franciszek Kmieciak żołnierz z
Jarocina Wielkopolska. Wtych dniach myślami jestem
na cmentarzu w IŁOWIE i rozmyślam o tych młodych żołnierzach
którzy spoczywają na ziemi IŁOWSKIEJ i nigdy nie wrócą do
swych dzieci i żon.
