Ppor. Zbigniew Żurowski, dowódca 1 plutonu w II szwadronie, a następnie - dowódca II szwadronu 14 p. uł., wspominał, że kpr. Stanisław Sokołowski, „[...] jadąc do domu po kapitulacji Warszawy, wiózł ze sobą wiele listów od nas, a nawet pieniądze. Wtedy to po powrocie do Lwowa, udało mu się uratować z mieszkania państwa Godlewskich już obrabowanego uprzednio, pamiątkowy, emaliowany, w srebrnej oprawie, proporczyk pułkowy z dedykacją »Pierwszemu Jazłowiakowi - Podoficerowie Pułku«. Proporczyk ten przez wiele lat wisiał w budynku Koła pułkowego w Londynie” (cyt. za: Rozdżestwieński 2008, s. 127).
Historia pochówku:
Źródła:
Rozdżestwieński P. M., Ułani Jazłowieccy. Zarys działań pierwszego rzutu 14. pułku ułanów Jazłowieckich w kampanii wrześniowej 1939 roku, Warszawa 2008, s. 82, 83, 85, 127, Aneks 1 - s. 172, Aneks 4 - s. 186 (dalej: Rozdżestwieński 2008).
Księga grobów Ułanów Jazłowieckich, oprac. J. Gromnicki, Z. Szymerski, Warszawa 2005, s. 131-132 (dalej: Księga grobów...).