w dniach 13-28 IX 1939 r. dowódca odcinka "Pomiechówek"
Военная служба:
Awanse:
porucznik (1914), kapitan (1915), major (1918), podpułkownik (1920), pułkownik (1922), generał brygady (1928).
Награды:
Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V, Polonia Restituta kl. III i IV, Krzyż Niepodległości z Mieczami, Krzyż Walecznych 4x, Złoty Krzyż Zasługi 2x,
http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/ cmentarz_wojs.html - Kwatera: A 30, Rząd: 4, Grób: 15
Ознаменование:
Форма поминовения:
Биография:
Ur. 23 VIII 1887 w Podborczach pow. chełmski, syn Juliana i Aleksandry. Od 1897 uczęszczał do gimnazjum w Chełmie, w którym w 1905 zdał maturę. W 1906 ukończył szkołę bojową w Krakowie. Członek Organizacji Bojowej PPS. Aresztowany przez władze carskie zbiegł w 1907 z więzienia na Zamku w Lublinie i przedostał się na teren Galicji. W latach 1910-1914, członek Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego. Ukończył kurs oficerski ZS. Po wybuchu I wojny światowej od 7 VIII 1914 w Oddziale J. Piłsudskiego, potem w Legionach Polskich, gdzie zostaje mianowany d-cą 11 kompanii, potem 2 kompanii V baonu. 9 X 1914 mianowany por. piech. W połowie X 1914 objął dowództwo kompanii w szkole podchorążych LP. 19 V 1915 przydzielony do 4 pp LP obejmuje dowództwo I baonu. 31 VII 1915 w czasie bitwy pod Jastkowem zostaje ranny w nogę. Przebywa na leczeniu w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie, potem od 25 IX 1915 przebywał w domu ozdrowieńców w Kamieńsku. Awansowany z dniem 20 VIII 1915 do stopnia kpt. piech. Po powrocie do 4 pp LP dowodzi nadal i baonem. Uczestniczył w walkach na froncie wołyńskim. Od 4 II 1917 w 5 pp LP. W czasie kryzysu przysięgowego w VII 1917 zostaje 16 VII 1917 zwolniony z Legionów, po czym internowany przez Niemców w Beniaminowie. Po uwolnieniu w IV 1918 do X 1918 działa na stanowisku k-dta Naczelnego POW na terenie Galicji. Następnie od 1 XI 1918 oficer do zleceń gen. B. Roji. W XI 1918 mianowany mjr sł. st. dowodzi grupą bojową podczas walk z Ukraińcami na Wołyniu, a następnie w GO „Bug”. Od 30 VIII 1919 do 13 II 1920 i od 17 III 1920 do 15 VIII 1920 był d-cą 8 pp Leg. Awansowany w 1920 do stopnia ppłk sł. st. Od 15 VIII 1920 dowodził 5 Brygadą Piechoty. Po wojnie w 1921 ukończył kurs informacyjny dla wyższych dowódców, a w 1922 kurs d-ców pułków. Zweryfikowany w stopniu płk sł. st. piech. z starszeństwem od 1 VI 1919. W 1923 uczestniczył w kursie dla obserwatorów lotniczych i pozostawał w dyspozycji MSWoj. Był członkiem Komisji gen. L. Żeligowskiego, zajmującej się sprawami związanymi z przewrotem majowym. W 1927 ukończył Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. Mianowany gen. bryg. 1 I 1928. Od 17 III 1927 dowodził 28 DP w Warszawie. Był członkiem komisji Krzyża i Medalu Niepodległości dla POW, harcerstwa i „Sokoła”.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 dowodził 28 DP, od 1 IX-9 IX 1939 w składzie Armii „Łódź”, a następnie w Armii „Modlin”. 07 IX 1939 otrzymał od gen. W. Thommée polecenie objęcia dowództwa nad 2 DP Leg. ale 8 IX 1939 przekazał dowództwo 28 DP swemu z-cy płk dypl. S. Broniowskiem, a sam wyjechał z szefem sztabu ppłk dypl. A. Habiną i oficerem operacyjnym kpt. dypl. J. Rześniewskim w poszukiwaniu gen. J. Rómmla, a następnie dotarł do Warszawy i zameldował się u gen. J. Rómmla. Z jego rozkazu ponownie objął od 13 IX 1939 dowództwo 28 DP, którą dowodził do 28 IX 1939, był d-cą Odcinka „Pomiechówek”. Po kapitulacji od 29 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Po pobycie w obozie przejściowym został osadzony w oflagu nr VII A w Murnau. Po odzyskaniu wolności w 29 IV 1945 przebywał krótko na Zachodzie, skąd powrócił w 1945 i zamieszkał w Warszawie. W latach 1946-1947 był z-cą kierownika wydziału wojskowego CKW PPS oraz jednocześnie od 1946 pełnił funkcję prezesa PZPN, potem krótko prezesa CWK Legia. W 1949 przeszedł na emeryturę.
Zmarł w Warszawie 21 III 1957. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Odznaczony: VM kl. 5, Polonia Restituta kl.3 i 4, KN z Mieczami, KW4x, ZKZ 2x, i innymi medalami.
Żonaty z Anastazją z Wierzchosiów, miał jedno dziecko.
Roczniki oficerskie 1924,1928,1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
T. Jurga. Obrona Polski 1939. W-wa 1990;
W. K. Cygan. Oficerowie LP w latach 1914-1917. Słownik biograficzny, t. 1. W-wa 2005;
T. Kryska-Karski – S. Żurakowski. Generałowie Polski Niepodległej. W-wa 1991;
H. Żelewski. Dzieje bojowe 8 pp Leg. w walkach obronnych 1939. Lublin 1984.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=562
Воспоминания:
История захоронения:
Источник:
Jurga T., Obrona Polski 1939, Warszawa 1990, s. 752.
Комментарии:
Последние изменения: 2011-12-29 14:57:58 by BlazejK |
Если Вы хотите изменить данные, нажмите -
