Karta poległego

Nazwisko: ŻÓŁKIEWICZ
Imię #1: Kazimierz
Imię #2:
Imię #3:
Pseudonim:
Imię ojca:
Imię matki:
Nazwisko rodowe matki:
Data urodzenia: 19 luty 1898
Miejsce urodzenia:
Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:
Narodowość: polska
Wykształcenie:
Zawód:
Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej: żołnierz,
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny: Armia Poznań
Rodzaj broni lub służby: brak danych
Stopień:

mjr
Przydział na 1 września 1939: Wielkopolska BK
Jednostka: 71 dyon panc.
Funkcja na 1 września 1939: dowódca dywizjonu
Przydział po 1 września 1939: 71 dyon panc.
Funkcja po 1 września 1939: dowódca dywizjonu
Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy: wraz z 71 dyonem panc., m.in. w bitwie nad Bzurą
Data śmierci: 20 wrzesień 1939
Miejsce śmierci: Warszawa, na Bielanach
Przyczyna śmierci: poległy
Okoliczności śmierci: "Następnego dnia [19 września 1939] wozy 1 plutonu [71 dyonu panc.] wraz z 7 dak i działami ppanc odparły natarcie niemieckich czołgów pod Sierakowem. Po walce tej pozostały dwa sprawne czołgi i one wraz z baterią 6 dak i 3 szwadronem pionierów 20.09. około południa osiągnęły Młociny. Tam podczas nalotu poległ dowódca dywizjonu mjr K. Żółkiewicz" (Skalski 1991, s. 38).
Pierwotne miejsce spoczynku #1:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #2:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #3:
Data ekshumacji:
Obecne miejsce spoczynku: Warszawa, ul. Powązkowska, Cmentarz Wojskowy
Lokalizacja grobu: kwatera B 23, rząd I, grób 7
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje: Gen. Roman Abraham, dowódca Wielkopolskiej Brygady Kawalerii, o działaniach 71 dywizjonu pancernego w rejonie Brochowa: "W wypadzie i natarciu na Brochów, zdobyciu i utrzymaniu w dniach 14-16 września tego ważnego przyczółka wyjściowego na wschód oraz zabezpieczeniu i zaryglowaniu kierunku na Wyszogród 71 Dywizjon Pancerny szedł z wybitną pomocą oddziałom Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Jest to przede wszystkim zasługą dowódców: mjr. Kazimierza Żółkiewicza, kpt. Kazimierza Rose, poruczników Bronisława Malinowskiego i Władysława Mikłaszewskiego, podoficerów i szeregowców. W trudnym boju spotkaniowym z 4 niemiecką dywizją pancerną ich wkład osobistego męstwa przechylił szalę zwycięstwa na naszą korzyść. Wielokrotnie z podziwem widziałem, jak nasze malutkie TKS, prowadzone z rzadko spotykaną odwagą i brawurą podchodziły pod czołgi niemieckie i nieraz je przepędzały" (cyt. za: Skalski 1991, s. 37-38).
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła: Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września N-Z, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 339-340.

Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (Wojciech Drzewiecki).

Skalski J., 1 batalion pancerny, Warszawa 1991 [Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej], s. 37, 38 (dalej: Skalski 1991).

Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2019-11-28 02:35:58 przez redakcja | Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -

Zdjęcia, dokumenty, pamiątki

Kazimierz Żółkiewicz jako oficer Wojska Polskiego (fot. ze zb. rodzinnych).

Komentarze