Został rozstrzelany przez żołnierzy z jednostki pancernej Wehrmachtu (prawdopod. 4 DP z XVI korpusu 10 armii) na tzw. główce wiślanej w Śladowie. Niemcy użyli najpierw 84 miejscowych osób cywilnych oraz ponad dwudziestu uchodźców z zachodniej części Polski (razem 106 osób) jako żywej tarczy w walce z polskimi niedobitkami. Po ich poddaniu się, ok. 150 (lub 252) żołnierzy oraz wszyscy cywile zostali zamordowani.
Pierwotne miejsce spoczynku #1:
Śladów
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #2:
-
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #3:
-
Data ekshumacji:
1942
Obecne miejsce spoczynku:
Kamion, cmentarz parafialny, grób rodzinny
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Tak
Forma upamiętnienia:
nagrobek
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Część ciał utonęło w Wiśle. Pozostałe zostały pochowane przez miejscową ludność w pobliżu miejsca zbrodni. Prawdopodobnie w roku 1942 ciała ekshumowano. Osoby cywilne przeniesiono do grobów rodzinnych, natomiast żołnierzy na cmentarz w Janowie.
Poszukiwania mogiły:
Źródła:
[Relacja]. Stanisław Klejnowski, Wilcze Tułowskie, dnia 28.8.1945 r., maszynopis, odpis 4.12.45, Instytut Pamięci Narodowej, sygn. GK 163/44.
H. Zaczkowski, St. Janicki, Armia Krajowa na ziemi sochaczewskiej, b.w., Sochaczew 1991, s. 22.
Uwagi:
W chwili śmierci miał 38 lat; Armia Krajowa... podaje imię Edmund
W dniu zbrodni, podczas walk ukrywał się wraz ze swoim kolegą Stanisławem Klejnowskim w piwnicy Ciurzyńskich w Śladowie.
Ostatnie zmiany: 2010-10-23 19:10:55 przez Marcin |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
