Zginęła wraz z trójką rodzeństwa od wybuchu niemieckiej bomby lotniczej: "W pewnym momencie coraz wyraźniej słychać było niski, krótko przerywany dźwięk ciężko pracujących silników samolotowych. Znam z autopsji ten dźwięk, z którego wyraźnie wyczuwało się, że samolot dźwiga duży ciężar. Dla dzieci Zacharów było to zupełnie czymś nowym. Jakież to szczęście, po raz pierwszy zobaczyć samolot. Nie mogły przypuszczać, że zaraz przestaną się cieszyć i nigdy, przed nikim nie będą mogły się tym pochwalić. Bomba z niego zrzucona w zetknięciu z ziemią rozerwała się na drobne kawałki, zabijając lub śmiertelnie raniąc wszystkie pozostające w domu dzieci. Jakiż to ból musiała przeżyć ich matka Franciszka Zachara, która z synem Tadeuszem przybiegła od sąsiadów i zobaczyła zmasakrowane dzieci? Chciałaby, ale w żaden sposób nie mogła ani ożywić zabitego, ani uchronić od śmierci któregokolwiek z umierających w bólach dzieci. Straciła ich czworo naraz, a pozostał jej tylko jeden syn Tadeusz, którego zabrała ze sobą do sąsiadów. Miał on wtedy 13 lat. Kiedy ojciec zabitych, Stanisław Zachara, szczęśliwie powrócił z wojny, to spośród pięciorga swych dzieci tylko jedno mógł przytulić do piersi, a czworo pozostałych »odwiedził« na bielawskim cmentarzu, gdzie znajduje się ich grobowiec" (Perzyna 2009, s. 91).
przy alejce odchodzącej w prawo od alei głównej, przed kaplicą Grabińskich
Upamiętniony:
Tak
Forma upamiętnienia:
zbiorcza imienna tablica epitafijna mogiły zbiorowej na cmentarzu parafialnym w Bielawach
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Niebawem po śmierci została pochowana wraz z rodzeństwem w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Bielawach, gdzie spoczywa do dziś. W 2014 r. na wniosek członków rodziny ofiar mogiła zbiorowa została wpisana do ewidencji grobów wojennych, po czym w r. 2016 przeprowadzono gruntowny remont będącego w złym stanie technicznym obiektu.
Poszukiwania mogiły:
Źródła:
Perzyna K., Między Piątkiem a Sobotą, t. V, Były zwycięstwa i mogiły (1882-1939), Łódź 2009, s. 91-93 (dalej: Perzyna 2009).
Urząd Stanu Cywilnego w Bielawach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej Bielawy (dalej: USC Bielawy).
Drzewo genealogiczne Zacharów, oprac. Tadeusz Zachara, brat Stefanii (dok. w archiwum rodzinnym Elżbiety Zachary, córki Tadeusza).
