Wcielony do Armii Pruskiej 17.V.1918 przechodzi podstawowe szkolenie oraz szkolenie obsługi ckm. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego dezerteruje w dniu 23.XII.1918 z pruskiej Armii i przyłącza się do powstańców i bierze udział w walkach w składzie 4 Pułku Strzelców Wlkp. w stopniu szeregowego. Następnie brał udział w Wojnie Bolszewickiej do 16.XII.1920 w składzie 58 P.P. a od 18.IV.1921 w 15 PUł gdzie pełnił służbę do 23.XI.1921 r. Brał udział w bitwach: Szubin, Rynarzewo, Szamocin, Mińsk, Bobrujce, Rudziejewko oraz w Bitwie Warszawskiej. Rozkazem Ministra ds Wojskowych 2.12000/OdoB/22 przeniesiony do rezerwy z dniem 15.XII.1922. 9.XII.1927 rozkazem DOK VIII nr.78/27 awansowany do stopnia st.szeregowego. Następnie odbywa kurs instruktora PW w 3 kompanii 70 PP. Do 16.III.1929 r przechodzi cykl ćwiczeń rezerwistów. Po ich zakończeniu zostaje funkcjonariuszem Policji Państwowej. Po 1931 (dokłada data nie jest nam znana) zostaje starszym podoficerem w 7 Pułku Strzelców Konnych z Biedruska. W dniu 1.IX.39 jest etatowym szefem 4 szwadronu 7PSK i z nim przechodzi szlak bojowy.
Odznaczenia:
Odznaka Pamiątkowa Wojsk Wlkp.; Medal Pamiątkowy za wojnę 1918/1921; Odznaka Pamiątkowa 58 PP i 15Puł; Oficerska Odznaka Pamiątkowa 7 PSK rozkazem z 15IX.39 po bitwie pod Brochowem; Wielkopolski Krzyż Powstańczy; Krzyż Kawalerski Polonia Restituta kl. V
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Pułk zmobilizowany w ostatnich dniach sierpnia stacjonuje w rejonie Obornik (4 szwadron jako odwód w rejonie wsi Słomowo) tam zastaje go wybuch wojny. Pierwsza potyczka z nieprzyjacielem to bój o Czarnków w dniach 1-3.IX, do 9.IX pułk przechodzi do walk nad Bzurą w rejonie Walewic i Bielawy. 1.IX przechodząc w stronę Soboty 4 szwadron stoczył walkę z nplem i wziął pierwszych jeńców. Kulminacja walk nad Bzurą to bój o Brochów w dniach 13-15.IX. To właśnie 4 i 2 szwadron pierwsze weszły do Bochowa po szaleńczym ataku pod silnym ostrzałem Niemców przez pole oddzielające Bzurę od zabudowań wsi. Tam to pułk stoczył bój z doborową jednostką SS-Liestandarte Adolf Hitler. Sam dowódca pułku prowadził 4 szwadron do ataku na bagnety w rejonie kościoła. 16.IX pułk został zluzowany z doszczętnie zniszczonego Brochowa gdzie poniósł duże straty. Po 4 już sforsowaniu Bzury pod Witkowicami pułk ruszył przez Puszczę Kampinowską przez miejscowości wilcze i Krzywą Górę. W renie leśniczówki Demboskie 4 szwadron wspierał 17 PUł i było to udane wsparcie - nieprzyjaciel poniósł znaczne straty. 17.IX 4 szwadron brał udział w 2 rzucie natarcia na Zamość znów prowadzone przez dowódcę pułku płk. Królickiego - niestety został on tam śmiertelne zraniony i zmarł 28.IX w Twierdzy Modlin. Po 1-odniowej przerwie 19.IX. pułk rozpoczął natarcie w kierunku Laski. Będący w ubezpieczeniu 4 szwadron został w godzinach południowych zaatakowany przez grupę pojazdów npla. Podczas tego ataku wachmistrz został ranny i tu jego szlak bojowy zakończył się.
Data śmierci:
9 maj 1990
Miejsce śmierci:
Poznań
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Poznań Junikowo kwatera Powstańców Wlkp. pole 6 kwatera 1, rząd 11 miejsce 13
Upamiętniony:
Tak
Forma upamiętnienia:
W niemalże każdym opracowaniu o Armii P-ń. czy Wlk. Brygadzie Kawalerii w 1939 w spisie personalnym obsady 7 PSK
Życiorys:
Co najmniej 2-krotonie żonaty nie doczekał się niestety potomstwa stąd poza udokumentowaną służbową jego dokładne koleje losu nie są dokładniej znane. Ostanie 20 kilka lat spędził u boku 2 żony Stanisławy wśród kombatantów głównie z Powstania Wlkp oraz kolegów z poznańskiego Dębca. Z powody wysokiego wzrostu i ponad gabarytowego nosa wśród kolegów miał ksywkę "de Goll"
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Szacherski Z., Wierni przysiędze, Warszawa 1966, s. 322.
Książeczki wojskowe oraz zaświadczenia z CAW o udziale w Powstaniu Wlkp. (sygnatura 12684/Ch.I. podstawa Aow 25.6.38).
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2015-09-15 20:35:42 przez Filvlin |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
