Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:	wyższe
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:	dr
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Łódź

Rodzaj broni lub służby:	Służby
Stopień:
Przydział na 1 września 1939:	2 DP Leg.
Jednostka:	Inne jednostki 2 DP Leg.

Funkcja na 1 września 1939:	szef służby zdrowia
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Medal Niepodległości, Srebrny Krzyż Zasługi.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:	17 listopad 1962
Miejsce śmierci:	w Warszawie
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:	Ur. 13 IV 1897. Syn Ludwika. Po ukończeniu gimnazjum studiował medycynę. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920. Zweryfikowany w stopniu por. z starszeństwem od 1 XI 1920. Po wojnie służył w 8 batalionie sanitarnym i pracował jako podlekarz w Szpitalu Rejonowym w Inowrocławiu. Odkomenderowany w celu dokończenia studiów na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie. Po uzyskaniu dyplomu dr medycyny pracował jako lekarz w 4 Okręgowym Szpitalu w Łodzi. Jednocześnie w Kadrze Oficerów Służby Zdrowia. Awansowany do stopnia kpt. sł. st. – grupa oficerów służby zdrowia 1 I 1932. Następnie przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie, gdzie był m. in. wykładowcą w Szkole Podchorążych Sanitarnych, a następnie lekarz Komendy Centrum Wyszkolenia Sanitarnego. Awansowany do stopnia mjr 19 III 1939. Podczas kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku szefa służby zdrowia 2 DP Leg. Uczestnik walk z Niemcami na szlaku bojowym 2 DP Leg. Podczas okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie i pracował jako lekarz w Szpitalu Ujazdowskim. W czasie Powstania Warszawskiego w VIII 1944 pracował także jako lekarz w szpitalu powstańczym. Po wojnie w kraju. Od III 1945 – III 1948 w LWP. Awansowany do stopnia ppłk-a. Pracował w Centralnej Przychodni Lekarskiej MON. Mieszkał w Warszawie przy ul. Nowomiejskiej. Aresztowany przez agentów Informacji Wojskowej i uwięziony. Postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania wydała Naczelna Prokuratura Wojskowa pod zarzutem prowadzenia w okresie od III 1945 do III 1948 nielegalnej działalności w komórce konspiracyjnej na terenie Przychodni MON. Przeszedł ciężkie śledztwo. W czasie przesłuchań stosowano wobec niego przymus fizyczny i psychiczny. Po długotrwałym śledztwie został skazany wyrokiem NSW w Warszawie, sygn. akt Sn 1/52 z dnia 23 II 1952 na karę 10 lat więzienia. Więziony na Mokotowie, potem w CWK we Wronkach. Po zwolnieniu z więzienia w 1956 został zrehabilitowany. Zmarł 17 XI 1962 w Warszawie. Odznaczony: MN, SKZ. Roczniki oficerskie 1924, 1928, 1939; R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006; L. M. Bartelski. Mokotów 1944. W-wa 1986; H. Czarnecki. Informator o dokumentach sadowo-więziennych z lat 1944-1956. Poznań 1993; J. Poksiński. Tatar-Utnik-Nowicki. „TUN”.W-wa 1992. (inf. Mirek Paliszewski) http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=571
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 349 (dalej: Głowacki).
Uwagi:	Głowacki: stopień wojskowy - mjr lek.