Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, rezerwa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Artyleria
Stopień:	por.
Przydział na 1 września 1939:	17 DP
Jednostka:	17 pal

Funkcja na 1 września 1939:	do 4 IX 1939r. - dowódca 6 baterii
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:	od 4 IX 1939r. - oficer ogniowy 6 baterii

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Głowacki 1969: Krzyż Walecznych (w listopadzie 1966r. za całokształt walk w kampanii 1939r.)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, s. 107/110, 115/119, Aneks 1 - s. 153, Aneks 4 - s. 183 s. 209 (dalej: Głowacki 1969).
Uwagi:	Głowacki 1969, s. 107/110: " 17 września. […]. Dowództwo 2 dywizjonu 17 pal objął kpt. Ludwik Głowacki. Byli przy nim oficerowie z dowództwa dywizjonu: ppor. rez. Aleksander Schmidt, ppor. rez. Klemens Matuszewski, ppor. rez. Kazimierz Łotocki, ppor. rez. Franciszek Laurentowski i ppor. Joachim Kościński. Ponadto w 4 baterii: ppor. rez. Adam Czartoryski, ppor. rez. Gwidon Nalegowicz, ppor. rez. Jerzy Wróblewski i ppor. rez. Aleksander Dzianott oraz w 6 baterii por. rez. Wiktor J. Wawrowski, ppor. rez. mgr Jan Stachecki i ppor. rez. Marian Jan Zygmunt." Głowacki 1969, s. : " 22 września. […]. Tymczasem w Łomiankach Górnych Niemcy, zaciskając pierścień okrążenia, zabrali do niewoli nielicznych pozostałych przy życiu żołnierzy zgrupowania gen. Bołtucia i 17 dywizji piechoty. Już z niewoli niemieckiej przedostali się na wschód od Łomianek Dolnych kpt. Ludwik Głowacki z por. rez. Wiktorem Wawrowskim i ppor. rez. Adamem Czartoryskim oraz częścią żołnierzy 17 pal, przechodząc przed Kiełpinem Poduchownym przez zaporę ognia niemieckiej broni maszynowej.”