Wysocki: "Mianowany dowódcą 10 pp w czerwcu 1939r., faktycznie podporządkował się płk. dypl. Marianowi Krudowskiemu, wcześniej długoletniemu dowódcy pułku, który też dowodził nim w kampanii wrześniowej 1939r."
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:
Przebieg służby wojskowej:
Awanse: major - 1924r.; podpułkownik - luty 1936r.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych,
Medal za Wojnę 1918 - 1921,
Medal X - lecia,
Złoty Krzyż Zasługi,
Order Żelaznej Korony 3 kl. wojsk.,
Krzyż Zasługi,
Signum Laudis 3 kl.,
KTK - medal zranienia,
Krzyż Pamiątkowy 1912/13 austr.,
Krzyż Żelazny II kl. niem.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Wysocki: "Urodził się 30 października 1894r. w Krakowie jako syn Jana i Janiny z Nippów. Ukończył kadecką szkołę średnią w Königsdorfie, po czym w 1912r. został skierowany do 55 pp austriackiego w stopniu chorążego.
W armii austro - węgierskiej służył do 1918r. Kolejno pełnił funkcje: dowódcy plutonu 55pp, instruktora w szkole podoficerskiej i wywiadowczej, znów dowódcy plutonu 55 pp, z którym 10 sierpnia trafił na front przeciwrosyjski (od 2 stycznia do 21 kwietnia 1915 r. przebywał na leczeniu), dowódcy kompanii i adiutanta pułkowego (od 25 sierpnia do 28 grudnia 1915r. kurował się w szpitalach w Katowicach i Zakopanem), od 28 grudnia 1915r. do 28 sierpnia 1917 - dowódca kompanii zapasowej w Bielsku i Opolu., z którą trafił na front włoski, gdzie 28 sierpnia 1917r. odniósł poważną kontuzję i do 25 grudnia 1917r. przebywał w szpitalu w Wiedniu, by powrócić na stanowisko dowódcy kompanii
zapasowej stacjonującej w Bielsku, gdzie pozostawał do 1 października 1918r. 1 maja 1914r. otrzymał stopień podporucznika; 1 lipca 1914r. - porucznika. W WP od listopada 1919r. Pierwszy okres służby w armii polskiej nie pozbawiony był konfliktów i trudności; komisja weryfikacyjna w kwietniu 1920r. miała zastrzeżenia do włączenia por. Urbana do korpusu oficerskiego.
20 listopada 1919r. otrzymał przydział do 10 pp, do batalionu zapasowego w Łowiczu, gdyż uznano, iż słabo władał językiem polskim i nie znał regulaminów. 18 maja 1920 r. został przeniesiony do oddziałów pułku pozostających na froncie. W polu wykazał się odwagą i w opinii przełożonych uchodził za dzielnego i odpowiedzialnego oficera o żywym temperamencie. 4 sierpnia 1920r., prowadząc żołnierzy do przeciwnatarcia, został ciężko ranny w boju pod Mordami. 29 listopada 1920r. został odkomenderowany na 5 - miesięczny kurs oficerów piechoty w Rembertowie, który ukończył 2 maja 1921r. zyskując wysokie noty. W 10 pp pełnił funkcje: od 28 października 1921r. dowódcy 6 kompanii; od 11 sierpnia 1922r. pełnił w zastępstwie obowiązki dowódcy II batalionu; 12 lipca 1923r. został odkomenderowany do szkoły podoficerskiej przy Okręgu Korpusu jako komendant szkoły; 17 grudnia 1924r. objął dowództwo II batalionu 10 pp; 24 lipca 1925r. przeszedł na dowództwo III batalionu detaszowanego do Skierniewic; 13 maja 1927r. wyznaczony na stanowisko kwatermistrza pułku. 26 września 1927r. został przeniesiony do Kadr Oficerów Piechoty i oddelegowany
do KOP, gdzie powierzono mu dowództwo 22 Baonu KOP Nowo - Troki. W lutym 1932r. przeszedł na funkcję kwatermistrza 61 pp w Bydgoszczy, skąd w lutym 1936r. powrócił do 10 pp na funkcję zastępcy dowódcy. W 1937r. przeszedł w Rembertowie kurs dowódców pułków. Z pułkiem przeszedł cały szlak wrześniowy, 19 września 1939r. dostał się do niewoli niemieckiej w pobliżu Witkowic nad dolną Bzurą. W niewoli do października 1940r., początkowo w oflagu IVA w Hohnstein (do marca 1940r.), a następnie w oflagu IVC w Holditz (do maja 1940r.), by z kolei trafić do szpitala Konigsmarta koło Drezna i szpitala w Tangerhütte. Przewieziony został do Krakowa i tam zwolniony. Nie utrzymywał kontaktów konspiracyjnych z organizacjami podziemnymi. 22 października 1945r. został zmobilizowany przez RKU Kraków - Miasto i przydzielony do kwatermistrzostwa. Ponieważ po kontuzjach i przebytych chorobach nie mógł być w linii, dzięki prywatnym opiniom, iż jest solidnym człowiekiem, trafił do pracy kwaterunkowej."
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 483 (dalej: Bauer).
Wysocki W., 10 Pułk Piechoty 1918 - 1939, wydawnictwo Bellona, Warszawa 1997, str. 131/133 (dalej: Wysocki).
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2012-03-03 19:32:24 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
