Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V (nr 14249),
Medal za udział w Wojnie Obronnej 1939.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
11 lipiec 1984
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 14 XI 1913 w Tarnobrzegu, syn Stanisława i Zofii z d. Frankiewicz. Uczęszczał do Gimnazjum im. hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnobrzegu, gdzie w 1933 otrzymał świadectwo dojrzałości. Od jesieni 1933 studiuje na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie. Od IX 1934 do VI 1935 odbywa służbę wojskową w na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty 21 DP Gór. przy 5 psp w Przemyślu. Po odbyciu praktyk przeniesiony we IX 1935 do rezerwy. Z powodu złej sytuacji materialnej nie kontynuuje dalszych studiów. Podejmuje pracę zawodową w Ubezpieczalni Społecznej w Tarnobrzegu. Po odbyciu ćwiczeń aplikacyjnych w 1936 w 2 pp Leg. zostaje awansowany do stopnia ppor. rez. piech. z starszeństwem od 1 I 1937 z przydziałem mobilizacyjnym do 2 pp Leg. w Sandomierzu. Zmobilizowany 27 VIII 1939 do WP i wcielony do 2 pp Leg. w kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku d-cy 1 plutonu 5 kompanii II batalionu 2 pp leg. w składzie 2 DP Leg. przydzielonej do armii „Łódź”. Walczy z Niemcami na odcinku Księży Młyn – Rozprza, potem od 3-6 IX 1939 w rejonie Borowskich Gór. W czasie ciężkich walk po śmierci d-cy 5 kompanii por. B. H. Matusiaka obejmuje 5 IX 1939 dowództwo kompanii, a po ranieniu d-cy II batalionu kpt. K. Jaworowskiego poprowadził batalion do kontrataku na pozycje niemieckie. W czasie walki na bagnety zostaje ranny w wyniku, czego stracił przytomność. Znaleziony na pobojowisku przez niemieckich sanitariuszy wzięty do niewoli. Umieszczony w szpitalu w Piotrkowie Tryb., potem od 10 IX 1939 w szpitalu w Częstochowie. 15 XI 1939 w grupie ozdrowieńców przewieziony został do oflagu VIII B w Lamsdorf, potem do oflagu IX w Weilburgu, skąd zostaje przewieziony 25 V 1940 do oflagu XI A w Osterode, skąd w VIII 1940 zostaje przewieziony do oflagu II C w Woldenbergu/ Dobiegniew/. 27 I 1945 ewakuowany w grupie jeńców z oflagu II C w Woldenbergu, która zostaje skierowana do Boizenburga nad Łabą, a następnie w III 1945 do oflagu X B w Sandbostel, a w końcu ewakuowany do oflagu X C w Lubece, gdzie 2 V 1945 został uwolniony przez wojska brytyjskie. Przebywał następnie w Polskim Ośrodku Wojskowym dla b. jeńców wojennych. 7 XII 1945 w grupie kilkaset jeńców wypłynął statkiem, który dopłynął do Gdyni 14 XII 1945. Do Tarnobrzega powrócił 17 XII 1945. Podejmuje pracę zawodową jako ekonomista w Zakładach Mięsnych w Bytomiu, potem w Przedsiębiorstwie Poszukiwań Naftowych, potem w Przedsiębiorstwie Geofizyki w Krakowie, a następnie od 1966 na stanowisku kierownika działu planowania w Zjednoczeniu Przemysłu Naftowego w Warszawie, gdzie pracował do czasu przejścia na emeryturę. Mieszkał w Warszawie, gdzie zmarł 11 VII 1984.
Żonaty od 1951 z Kazimierą z d. Nowak, syn Jacek /1952/ inż. geodeta.
Odznaczony: VM kl. 5 nr 14249, Medalem za udział w Wojnie Obronnej 1939.
R. Rybka – K. Stepan. Awanse oficerskie w WP 1935-1939. Kraków 2003;
M. Bielski. GO „Piotrków” 1939. W-wa 1991;
St. Wyrzycki. 2 Pułk Piechoty Legionów. Pruszków 1992; B. Szwedo. Biogram R. U/w:/MSBUDN, t. 4. Kraków 1999.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=571
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 351 (dalej: Głowacki).
Wróblewski J., Armia „ Łódź ” 1939, Warszawa 1975, s. 397 (dalej: Wróblewski).
Uwagi:
Głowacki, s. 350: Obsada 2 pp Leg. według pisemnej relacji kpt. M. G. Osuchowskiego z 1971r.
Głowacki, s. 351: 28 IX zaginął w Zakroczymiu ?.
Wróblewski: Dowództwo armii „Łódź” i „Warszawa” dnia 29 IX 1939r.
Rozkaz do 2 dywizji piechoty Legionów
[….]. 2 pułk Leg. dobrze zasłużył na najwyższe odznaczenie, na krzyż Orderu Virtuti Militari na swój sztandar pułkowy.
Za wykazane męstwo i wyjątkowe zdolności dowódcze nadaję krzyż Virtuti Militari następującym żołnierzom tego pułku:
ppor. Uchański Roman - Virtuti Militari 5 kl.
Juliusz Rómmel
gen. dyw.
Dowódca armii „ Łódź” i „Warszawa”
Ostatnie zmiany: 2012-02-07 09:24:50 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -