Srebrny Krzyż Zasługi,
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921;
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
22 styczeń 1964
Miejsce śmierci:
w Krakowie
Obecne miejsce spoczynku:
Cmentarz Rakowicki w Krakowie
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 1892 w Nowym Sączu, syn Marcina i Zofii Niejadlik. W latach 1905-1913 uczęszczał do CK Gimnazjum nr 1 w Nowym Sączu. Wcielony do armii austriackiej od X 1913 do III 1914 w szkole oficerskiej rezerwy, potem od IV 1914 do VII 1914 służył w 20 pp w Tarnowie. Następnie bierze udział w walkach na froncie rosyjskim. Podczas walk w XI 1914 zostaje ciężko ranny. Do IV 1915 przebywa na leczeniu szpitalnym. Po powrocie do pułku od IV 1915 do III 1916 walczy na froncie włoskim, gdzie ponownie zostaje ranny. Do XII 1916 przebywa na leczeniu. Od I 1917 do X 1918 służy w batalionie zapasowym 20 pp w Tarnowie, gdzie działa w organizacji niepodległościowej „Wolność”. W 1917 mianowany chor. piechoty. Następnie od XI 1918 służy w WP. Początkowo w 1 p. nowosądeckim przemianowanym 1 XII 1918 w 1 psp. Od 30 XI pełni funkcję oficera materiałowego pułku. Awansowany 1 III 1919 do stopnia ppor. piech. Uczestniczy w walkach na froncie wojny polsko-ukraińskiej do V 1919, a następnie na froncie wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920. Od V – XI 1920 był oficerem prowiantowym I batalionu 1 psp. W 1920 mianowany por. sł. st. Po wojnie zweryfikowany w stopniu por. sł. st. z starszeństwem od 1 VI 1919. Od XII 1920 do VIII 1924 służył w 71 pp w Zambrowie. 15 VIII 1924 awansowany do stopnia kpt. sł. st. Od VIII 1924 do X 1926 służył w 24 Batalionie KOP „Sejny”, skąd w XI 1926 zostaje przeniesiony do 71 pp i tam służy do VI 1936. Od VII 1936 do VIII 1939 oficer sztabu DOK VII w Poznaniu. Do VIII 1939 był kierownikiem referatu organizacyjnego. W VIII 1939 przydzielony do sztabu GO gen. E. Knolla. Bierze udział w kampanii wrześniowej 1939. Walczy z wrogiem na szlaku bojowym GO gen E. Knolla m. in. nad Bzurą, potem po przebiciu się do Warszawy uczestniczy w jej obronie. Po kapitulacji Warszawy od 28 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał m. in. w oflagu X A w Sandbostel, potem X C w Lubece, XB w Braunschweig, skąd został przewieziony do oflagu II C w Woldenbergu, gdzie przebywał do I 1945. Po odzyskaniu wolności 31 I 1945 powraca do Kraju. Zamieszkał w Krakowie.
Zmarł w Krakowie 22 I 1964. Pochowany na cmentarzu Rakowickim.
Odznaczony: SKZ, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921; Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Roczniki oficerskie: 1924, 1928, 1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
P. Bauer – B. Polak. Armia Poznań w wojnie obronnej 1939. Poznań 1983.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=569
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 464.
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 346.
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2012-02-19 07:44:28 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
