dowódca 3 plutonu w IV szwadronie (do ok. 10 września); dowódca transportu rannych (13 września)
Przebieg służby wojskowej:
1935-1936 - w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu (X rocznik); 30 VIII 1939 - dowódca pocztu sztandarowego 14 p. uł. w dniu wyjazdu oddziału ze Lwowa na zachód;
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 14 p. uł.; 12 września - ciężko ranny odłamkiem granatu podczas natarcia na pozycje niemieckie pod Krzepocinkiem, po czym według jego własnych wspomnień: "[...] zawieźli mnie bryczką do Łęczycy, ale tam zarówno szpital jak i szkoła oraz więzienie pełne były rannych. Następnie motocyklem do polowego szpitala przyfrontowego, w oddalonym o 5 km od Łęczycy Chrząstówku. Tam amputowano mi prawą dłoń powyżej przegubu. 13 września powierzono mi dowództwo transportu rannych. Składał się on z 26 chłopskich wozów, na których jechało po kilku rannych. Ten mój transport został ostrzelany przez przez samolot nimiecki, na szczęście ofiar nie było. Transport ten zgodnie z rozkazem dowiozłem do Kutna. Ja dostałem się do szpitala, który mieścił się w koszarach wojskowych. Leżało tam około 3000 rannych, w tym około 800 Niemców. Ranni leżeli pokotem na korytarzach. Tak wielka ilość rannych mogła liczyć na pomoc tylko dwóch lekarzy, którzy mieli swoje gabinety zabiegowe na pierwszym piętrze. [...] W szpitalu tym spotkałem się z kapralem Rutyną, z którym trzymaliśmy się razem do końca pobytu w Kutnie, tj. do około 10 pażdziernika" (cyt. za Rozdżestwieński 2008, s. 67);
Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Zabrze
Obecne miejsce spoczynku:
Zabrze
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Rozdżestwieński P. M., Ułani Jazłowieccy. Zarys działań pierwszego rzutu 14. pułku ułanów Jazłowieckich w kampanii wrześniowej 1939 roku, Warszawa 2008, s. 37, 44, 49, 57, 67, Aneks 1 - s. 174 (dalej: Rozdżestwieński 2008).
Księga grobów Ułanów Jazłowieckich, oprac. J. Gromnicki, Z. Szymerski, Warszawa 2005, S. 144-145 (dalej: Księga grobów...).
Uwagi:
Po zakończeniu wojny mieszkał w Polsce, będąc czynny w Kole Pułkowym i jako Honorowy Prezes Rodziny 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.
