Stanisław Szczepaniak urodził się w 1909 roku we wsi Krępa w gminie Łysobyki i powiecie Łuków jako syn Jana i Bronisławy z Niedzielów. Służył jako podoficer zawodowy w 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich w Poznaniu, w którego szeregach wziął również udział w wojnie obronnej Polski 1939 roku. Jako plutonowy i dowódca patrolu w plutonie łączności walczył na szlaku bojowym swojego oddziału, od Wielkopolski po Warszawę. Od 17 września pełnił funkcję podsztandarowego, będąc wespół ze starszym wachmistrzem Leopoldem Badurą odpowiedzialnym za sztandar pułku, który mimo odniesienia rany szczęśliwie doprowadził do stolicy. Zdemobilizowany po kapitulacji, powrócił do rodzinnej Krępy, skąd został wywieziony przez Niemców i osadzony w obozie koncentracyjnym, początkowo we Flossenbürgu, następnie w Dachau, gdzie zginął zamęczony w 1943 lub 1944 roku. Pozostawił narzeczoną Edytę Ciecińską, która pracowała w kantynie wojskowej na terenie koszar 7 psk w Poznaniu.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Szacherski Z., Wierni przysiędze, Warszawa 1966, s. 314 (dalej: Szacherski 1966).
Knoll Cz., Wspomnienie o 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich, Poznań 1997, s. 88 (dalej: Knoll 1997).
[1] a) 1943 (źródło: Szacherski 1966; Knoll 1997); b) ok. 1944 (źródło: FotoKarta); [2] a) Dachau, obóz koncentracyjny (źródło: FotoKarta); b) "w więzieniu" (źródło: Szacherski 1966; Knoll 1997);
Ostatnie zmiany: 2019-05-20 22:59:18 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -