Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Łódź

Rodzaj broni lub służby:	Wojska saperskie
Stopień:	ppłk
Przydział na 1 września 1939:	Inne
Jednostka:	sztab armii

Funkcja na 1 września 1939:	zastępca dowódcy saperów armii
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi - 2x, Medal Niepodległości, Medal za wojnę 1918-1920.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:	Ur. 29 III 1893 w Doljna Luka w Jugosławi. Po ukończeniu szkoły powszechnej od 1908 do 1911 uczył się w Wojskowej Szkole Kadetów – Pionierów w Hainburgu w Austrii. Po ukończeniu szkoły w 1911 zostaje mianowany chor. i przydzielony do służby w kompanii pionierów armii austriackiej. Mianowany ppor. saperów w 1913. Po wybuchu I wojny światowej w VIII 1914 dowodzi kompanią saperów. Bierze udział w walkach na froncie rosyjskim. W 1917 zostaje ranny i przebywał na leczeniu szpitalnym. Następnie walczył na froncie albańskim, potem froncie włoskim. Awansowany do stopnia por. w 1917. Od XI 1918 w WP. Brał udział w organizowaniu DOG Kraków, potem pełnił funkcję referenta technicznego w Szefostwie Inżynierii i Saperów DOG Kraków. Od 1919 kierownik Grupy Fortyfikacyjnej Nr 10. Kierował robotami fortyfikacyjnymi przy rozbudowie umocnień obronnych nad Wkrą. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. W VIII 1920 brał aktywny udział w walkach z bolszewikami nad Wkrą. Zweryfikowany w stopniu kpt. sł. st. sap. z starszeństwem od 1 VI 1919. Od V 1921 pełni funkcję referenta, potem z-cy szefa Inżynierii i Saperów w IV Inspektoracie Armii. W 1922 ukończył kurs uzupełniający dla oficerów saperów. W latach 1923-1925 był d-cą 7 b. saperów w 4 p. sap. Do stopnia mjr awansowany 15 VIII 1924. Od 1925 do 1928 był d-cą kompanii podchorążych saperów w Oficerskiej Szkole Inżynierii. Z dniem 13 X 1928 przeniesiony do Departamentu Inżynierii MSWoj., gdzie pełnił funkcję kierownika referatu wyszkolenia. W 1934 mianowany d-cą 2 b. sap. W 1934 kierował akcją ratowniczą w katastrofalnej powodzi na Podhalu. Awansowany do stopnia ppłk sł. st. sap. 1 I 1935. W latach 1936-1938 był k-dtem Szkoły Podchorążych Saperów. Od 1938 w Dowództwie Saperów MSWoj. Od 1939 oficer saperów w Inspektoracie Armii „na Odcinku Łódź”. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku z-cy d-cy saperów Armii „Łódź”. Brał udział w obronie Warszawy. Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu VIIA w Murnau. Dalsze losy n/n. Odznaczony: KW, MN, ZKZ 2x, Medalem za wojnę 1918-1920. Roczniki oficerski 1924, 1928, 1932. Dz. Pers. Nr 14 z 5 XI 1928; R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006; Z. Barszczewski. Sylwetki saperów. W-wa 2001; (inf. Tadeusz Łaszczewski) http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=569
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 286. Wróblewski J., Armia „ Łódź ” 1939, Warszawa 1975, s. 386 (dalej: Wróblewski).
Uwagi:	Wróblewski: Dodatek do rozkazu z dnia 29 IX [19]39r. Za wykazaną odwagę i męstwo z narażeniem swego życia nadaje niżej wymienionym żołnierzom następujące odznaczenia: ppłk Siwiec Bolesław - Krzyż Walecznych po raz czwarty Juliusz Rómmel gen. dyw. Dowódca armii „Łódź” i „Warszawa”