awanse:
ppor. - 1927 r.
por. - 1929 r.
kpt. - 1937 r.
Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V klasy oraz Głowacki 1969: Krzyż Walecznych (w listopadzie 1966r. za całokształt walk w kampanii 1939r.)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
szlak bojowy 68 pp, uczestnik walk nad Bzurą, potem w walkach odwrotowych w Puszczy Kampinoskiej, gdzie 18 IX 1939 r. zostaje ranny. Z grupą żołnierzy 68 pp przebił się do Warszawy i brał udział w jej obronie. Po kapitulacji Warszawy od 28 IX 1939 r. w niewoli niemieckiej.
Data śmierci:
2 styczeń 1986
Miejsce śmierci:
Września
Obecne miejsce spoczynku:
Cmentarz Junikowo w Poznaniu
Lokalizacja grobu:
pole 25, rząd B, numer 51
Upamiętniony:
Tak
Forma upamiętnienia:
grób rodzinny
Życiorys:
Salwa Aleksander - , kpt. piech.
[1901-1986], oficer sł. st. piech. WP, kpt. [1937]
Ur. 27 II 1901. Syn Mateusza. W latach 1925-1927 w Szkole Podchorążych Piechoty. Promowany na stopień ppor. sł. st. piech. 15 VIII 1927 z przydziałem na stanowisko d-cy plutonu w 68 pp we Wrześni. Do stopnia por. awansowany 15 VIII 1929. W 68 pp pełnił różne funkcje oficerskie. Ukończył kurs unifikacyjny dla d-ców kompanii w CWPiech. W Rembertowie, po czym d-ca kompanii w 68 pp. Awansowany do stopnia kpt. sł. st. piech. 19 III 1937. Następnie adiutant d-cy 68 pp. W kampanii wrześniowej 1939 pełni funkcję II adiutanta 68 pp. Uczestnik walk nad Bzurą, potem w walkach odwrotowych w Puszczy Kampinoskiej, gdzie 18 IX 1939 zostaje ranny. Z grupą żołnierzy 68 pp przebił się do Warszawy i bierze udział w jej obronie. Po kapitulacji Warszawy od 28 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał m. in. w oflagu II D w Gross Born. Po uwolnieniu z oflagu w 1945 powrócił do kraju. Mieszkał we Wrześni. Był aktywnym działaczem kombatanckim.
Zmarł we Wrześni 2 I 1986. Pochowany na cmentarzu Junikowo w Poznaniu.
Odznaczony: VM kl. 5, KW.
Roczniki oficerskie 1928,1932;
R. Rybka – K. Stepan. Awanse oficerskie w WP 1935-1939. Kraków 2003;
R. Rybka-K.Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
L. Głowacki. 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939. Lublin 1969;
Wrzesińscy kombatanci. Września 1987.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
Wspomnienia / relacje:
W walkach pod m. Cisowe poległ ppor. rez. mgr Antoni Głowacki - dowódca 2 plutonu 6 baterii 17 pal, a pod Myszorami pchor. rez. lek. Gerard Sobecki - lekarz 2 dywizjonu 17 pal. Ranni zostali płk. dypl. Czesław Szystowski - dowódca artylerii dywizyjnej 17 DP,
kpt. Aleksander Salwa - adiutant 68 pułku piechoty por. rez. Edmund Babś ( zmarł później z ran w szpitalu) - dowódca batalionu marszowego 69 pp.
Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939.
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, Aneks 1 - s. 144, Aneks 4 - s. 177, s. 188, 206 (dalej: Głowacki 1969).
