Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Łódź

Rodzaj broni lub służby:	brak danych
Stopień:	gen. dywizji
Przydział na 1 września 1939:	Inne
Jednostka:	dowództwo armii

Funkcja na 1 września 1939:	- do 07 IX 1939 dowódca Armii „Łódź”
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:	- od 08 IX 1939 dowódca Grupy Armii „Warszawa”, - od 10 IX 1939 dowódca Armii „Warszawa”

Przebieg służby wojskowej:	Awanse: podporucznik (1903), porucznik (1909), kapitan (1915), , pułkownik (1916), generał brygady (1919), generał dywizji (1928).
Odznaczenia:	Order Virtuti Militari kl. II, Złoty Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.IV, Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Grunwaldu kl. II, Krzyż Walecznych - 5x, Złoty Krzyż Zasługi, Francuska Legia Honorowa kl. II, III i IV.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:	08 wrzesień 1967
Miejsce śmierci:	w Warszawie
Obecne miejsce spoczynku:	Warszawa, ul. Powązkowska, Cmentarz Wojskowy
Lokalizacja grobu:	Aleja Zasłużonych
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:	Urodził się 03 VI 1881 w Grodnie. Pochodził z rodziny starej kurlandzkiej szlachty. Syn Alfonsa /gen. armii rosyjskiej/ i Marii z Marcinkiewiczów. Po ukończeniu w 1900 Korpusu Kadetów w Pskowie uczy się w Konstantynowskiej Szkole Wojskowej w Petersburgu, którą ukończył w 1903 w stopniu ppor. Następnie otrzymuje przydział do 1 brygady artylerii gwardii, gdzie służy w latach 1903-1916. Awansowany w 1909 awansowany do stopnia por. Pełnił m. in. funkcje starszego oficera baterii, d-cy parku artylerii i d-cy baterii. W 1915 awansowany do stopnia kpt. Podczas I wojny światowej był dwukrotnie ranny. W 1916 awansowany do stopnia płk art. Od VIII 1917 brał udział w formowaniu oddziałów polskich na Ukrainie. W I 1918 był d-cą oddziału polskiego w Kijowie, potem od 02 II 1918 do 15 V 1918 d-cą samodzielnego dywizjonu artylerii konnej, następnie od 16 V – 10 VI 1918 d-ca samodzielnej lekkiej brygady III Korpusu Polskiego. W VI 1918 po likwidacji III Korpusu internowany przez Austriaków. Od 03 XI 1918 służy w stopniu płk w WP. Od 04 XI 1918 do 22 XII 1918 był d-cą obozu artylerii 1 pułku art. w Rembertowie, potem od 22 XII 1918 do III 1919 d-cą 8 pułku art. polowej, potem od III 1919 do I 1920 d-cą 1 brygady art. Legionów. Mianowany gen. bryg. 1 VI 1919. Od 17 VI -10 VII 1920 d-ca 1 DP Leg. Organizator i od 25 VII 1920 do VI 1921 d-ca 1 dywizji kawalerii, która dowodził w czasie walk odwrotowych z Armią Konną S. Budionnego na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, w obronie Lwowa i rejonie Zamościa. Jednocześnie w okresie od 11 IX 1920-14 XI 1920 dowodził korpusem jazdy. Następnie od VI 1921 do IV 1924 Inspektor Jazdy przy Inspektoracie Armii Nr I w Wilnie. Od IV 1924 do 10 IX 1926 d-ca 1 Dywizji Jazdy, następnie od 11 IX 1926 do 26 VI 1929 generał do prac przy Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych /GISZ/. Mianowany gen. dyw. 1 I 1928. Z dniem 27 VI 1929 mianowany Inspektorem Armii we Lwowie, potem w Warszawie. 23 III 1939 zostaje d-cą Armii „Łódź”, którą dowodził w kampanii wrześniowej 1939 – do 07 IX 1939. Do Warszawy przybył 08 IX 1939 i został d-ca Grupy Armii „Warszawa”, a 10 IX 1939 armii „Warszawa” z zadaniem obrony Warszawy i Modlina. Przybyły do Warszawy mjr dypl. E. Galinat emisariusz marszałka E. Rydza –Śmigłego przekazał mu rozkaz NW WP, mianujący Rómmla d-cą wszystkich Sił Zbrojnych walczących w kraju, a także pełnomocnictwa do kierowania działalnością konspiracyjną. Na posiedzeniu Rady Wojennej w nocy z 26/27 IX 1939 podjęto decyzję o kapitulacji Warszawy. Mianował wówczas gen. bryg. Michała Karaszewicza- Tokarzewskiego dowódcą utworzonej organizacji konspiracyjnej Służba Zwycięstwa Polski. Po kapitulacji Warszawy od 28 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał od X 1939 do IV 1945 w obozie jenieckim VII A w Murnau. Po uwolnieniu przez wojska amerykańskie 30 IV 1945 wyjechał do Francji, gdzie przebywał od V 1945 do VII 1945. W VII 1945 powraca do kraju i zgłasza się do służby w WP. Pełnił funkcję doradcy Naczelnego Dowódcy WP do spraw szkolenia. W VI 1947 przeszedł w stan spoczynku. W latach 1956-1967 działał aktywnie w środowisku kombatanckim. Był autorem wielu artykułów oraz książek pt. Moje walki z Budionnym /1933/, Kawaleria polska w pościgu za Budionnym /1933/, Za Honor i Ojczyznę /1958/. Odznaczony: VM kl. II, IV i V, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Grunwaldu kl. II, KW 5x, Złotym Krzyżem Zasługi, Francuską Legią Honorową kl. II, III i IV. Zmarł w Warszawie 08 IX 1967. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. (informację nadesłał P. Tadeusz Łaszczewski) http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=30&sub=307
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Jurga T., Obrona Polski 1939, Warszawa 1990, s. 815.
Uwagi: