Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V (nr 12308),
Krzyż Walecznych.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
13 luty 1988
Miejsce śmierci:
w Nowym Jorku
Obecne miejsce spoczynku:
Cmentarzu w Doylestown /w stanie Pensylwania/
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 13 IV 1906 w Gorzycach pow. tarnobrzeski, syn Wojciecha /organisty/ i Józefy z Madejów. Uczęszczał do Gimnazjum im. Hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnobrzegu, gdzie w 1924 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1924-1928 uczył się w Seminarium Duchownym w Przemyślu, gdzie 15 VIII 1928 przyjął święcenia kapłańskie. W okresie 1928-1932 był wikariuszem w Krzemienicy k. Łańcuta, a od 1932 do 1934 wikariuszem w Golcowej. W 1934 powołany do służby czynnej w WP. Z dniem 1 VII 1934 mianowany kapelanem wojskowym. Od 1934 administrator /proboszcz/parafii wojskowej Świętego Jerzego w Kaliszu. Mianowany 25 VIII 1939 szefem duszpasterstwa 25 DP w Kaliszu wchodzącej w skład Armii „Poznań”. 5 IX 1939 wyjechał na inspekcję Ośrodka Zapasowego 25 DP w Kielcach. 9 IX 1939 przedostał się do Warszawy. 11 IX 1939 mianowany przez ks. mjr St. Kowalczyka dziekanem Obrony Warszawy, a 23 IX 1939 zatwierdzonym rozkazem gen. W. Czumy – d-cy obrony Warszawy. Organizował służbę duszpasterstwa obrony Warszawy oraz Pogotowie Duszpasterstwa Cywilnego. Wizytował odcinki obrony Warszawy. Za okazane męstwo na polu walki odznaczony został VM kl. 5. Po kapitulacji Warszawy znalazł się w niewoli niemieckiej. Początkowo przebywał w przejściowym obozie jenieckim w Skierniewicach, skąd został wywieziony do oflagu IV A w Hohstein, potem w IV B w Königstein, gdzie był szefem duszpasterstwa wśród jeńców. Wywieziony do oflagu IX a w Rotenburgu nad Fuldą w Hesji, a stamtąd do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie i tu osadzony 18 IV 1940. 7 VII 1942 przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachu, gdzie przebywał do wyzwolenia 29 IV 1945. Po odzyskaniu wolności wstępuje do służby w WP, gdzie pełni funkcję szefa duszpasterstwa żołnierzy polskich pozostałych we Włoszech po ewakuacji II KP do Wlk. Brytanii. 1 IV 1946 mianowany st. kapelanem. W 1948 wyjechał do Wlk. Brytanii, gdzie prowadził pracę duszpasterską w Polskim Korpusie Przysposobienia i rozmieszczenia, potem jako kapelan w szpitala w Londynie. W 1949 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie został wikariuszem w Mc Alester w Oklahomie. Od 1951 był wikariuszem w parafii Świętego Jana w Buffalo w stanie Nowy Jork. Prowadził wówczas akcje pomocy dla polskich sierot. Od 1956 był wikariuszem w parafii Matki Bożej Różańcowej w Pasaic w New Jersey. W latach 1956-1958 prowadził w Nowym Jorku program telewizyjny Echa Polonii. 11 V 1958 mianowany został przez Ojca Świętego Piusa XII prałatem domowym Jego Świątobliwości. Od 1958 zajmował się organizowaniem pielgrzymek do Polski. Od 14 VIII 1971 był proboszczem parafii polskiej Świętego Stanisława Kostki na Staten Island w Nowym Jorku. Jednocześnie był kapelanem Sióstr Miłosierdzia.
Był członkiem Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej, Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, Związku Uczestnik Polskiego ruchu Oporu i innych stowarzyszeń.
Zmarł 13 II 1988 w Nowym Jorku. Pochowany na cmentarzu w Doylestown.
Odznaczony: VM kl. 5 nr 12308, KW.
R. Rybka – K. Stepan. Awanse oficerskie w WP 1935-1939. Kraków 2003; R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006; P. Bauer – B. Polak. Armia „Poznań” w wojnie obronnej w 1939. Poznań 1983; St. Podlewski. Wierni Bogu i Ojczyźnie. W-wa 1985; B. Szwedo. Zawsze w Pierwszej Linii. Kapłani odznaczeni Orderem VM 1914-1921 i 1939-1945. W-wa 2004.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=570
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 287 (dalej: Głowacki).
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 478 (dalej: Bauer).
Uwagi:
Głowacki: ks. dziekan; Bauer: ks. kapelan.
Ostatnie zmiany: 2012-01-28 17:45:51 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
