Awanse:
podporucznik (1914), porucznik (1916), rotmistrz (1920), major (1924), podpułkownik (1928), pułkownik (1930), generał brygady (1964).
Odznaczenia:
Złoty Krzyż Orderu Virtuti Militari (nr 00181),
Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari (nr 3019),
Krzyż Walecznych - 4x,
Złoty Krzyż Zasługi.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
15 marzec 1974
Miejsce śmierci:
w Londynie
Obecne miejsce spoczynku:
Cmentarz w Puenty Vale, Londyn
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 10 II 1895 w Paszowej pow. leski, syn Roberta /właściciela majątku ziemskiego/ i Marii z d. Bal. W latach 1905-1909 uczęszczał do niższej szkoły realnej w Fischau, potem w latach 1909-1912 do wyższej szkoły realnej w Hranicach, gdzie 121 VII 1912 zdał maturę. W latach 1912-1914 kształcił się na Wydziale Kawalerii w Akademii Wojskowej w Wierner Neustadt. 15 X 1914 został mianowany ppor. kaw. z przydziałem do 4 p. ułanów na stanowisko d-cy plutonu. Z pułkiem w składzie 3 Dyw. Kaw. brał udział w walkach frontowych nad Dniestrem, w Karpatach i w Alpach. Awansowany do stopnia por. kaw. 1 II 1916. Następnie d-ca szwadronu i od I 1917 szwadronu szturmowego 3 Dyw. Kaw. Był trzykrotnie ranny.
W Wojsku Polskim od 3 XI 1918. Od XI – XII 1918 d-ca kompanii i batalionu w Grupie Sanockiej, potem od XII 1918 do II 1919 z-ca szefa sztabu GO gen. H. Minkiewicza, od III -VI 1919 z-ca szefa sztabu 3 DPLeg., potem od 3 VI 1919 do II 1920 szef I, a następnie III oddziału w dowództwie Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego. Awansowany w 1920 do stopnia rtm. sł. st. kaw. z starszeństwem od 1 VI 1919. Od III do VII 1920 szef sekcji „Wschód” w III oddziale Naczelnego Dowództwa. Od VII do XII 1920 szef sztabu 1 Dyw. Kaw., potem Korpusu Kaw. płk. J. Rómmla. W I 1921 skierowany do Szkoły Sztabu Generalnego, którą ukończył w 1922. Następnie w latach 1922- XI 1924 był asystentem w katedrze taktyki ogólnej. Awansowany do stopnia mjr sł. st. kaw. 1 VII 1923. W okresie XI 1924-VIII 1924 we Francji, gdzie odbył staż liniowy i ukończył kurs d-ców pułków. Po powrocie do kraju od XI 1925 do XI 1926 był z-cą d-cy 2 p. szwol., potem ponownie od XI 1926 do VI 1927 w WSWoj. kierownik katedry taktyki ogólnej, następnie od VI do X 1927 szef wydziału „Wschód” w III oddziale Sztabu Generalnego i od XI 1927 –III 1929 w WSWoj. w Warszawie. Awansowany na stopień ppłk SG 1 I 1928. Od III 1929 do I 1936 d-ca 17 p. ułanów w Lesznie. Awansowany na stopień płk dypl. sł. st. kaw. 1 I 1931. Od I 1936 do VIII 1939 pełnił funkcję I oficera Inspektora Armii gen. J. Rómmla. Podczas kampanii wrześniowej 1939 do 7 IX 1939 był szefem sztabu Armii Łódź”, a następnie do 27 IX 1939 Armii „Warszawa”. Po kapitulacji Warszawy od 28 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Od X 1939 do VI 1940 przebywał w oflagu IB w Königstein, potem od VI 1940 do 29 IV 1945 w oflagu VII A w Murnau. Po uwolnieniu z oflagu 29 IV 1945 wyjechał 5 V 1945 do Paryża, gdzie wstąpił do 1 D. Panc. i służy na terenie Francji, potem Niemiec. W I 1946 powrócił do Paryża i został skierowany do domu wypoczynkowego dla starszych oficerów w Nicei, gdzie przebywał do 1948. W 1948 wyjechał do Wlk. Brytanii i zamieszkał na stałe w Londynie. Pracował m. in. w administracji londyńskich telefonów oraz jako tłumacz w filii Ministerstwa Spraw Wojskowych. Działał w organizacjach kombatanckich.
Mianowany gen. bryg. 1 I 1964.
Był znakomitym jeźdźcem. Brał udział w wielu zawodach hipicznych.
Zmarł 15 III 1974 w Londynie. Pochowany na cmentarzu w Puenty Vale. Był autorem wielu publikacji dotyczących kawalerii, które w okresie II Rzeczypospolitej ukazywały się na łamach "Belony" i "Przeglądu Kawaleryjskiego". Po wojnie opublikował broszurę "Odpowiadam głosom o Wrześniu" /Londyn 1960/ i wspomnienia "Od Wiednia do Londynu" /Londyn 1968/.
Odznaczony: VM kl. 4 nr 00181 i kl. 5 nr 3019, KW 4x, ZKZ.
Roczniki oficerskie 1923, 1924, 1928, 1932;
Rocznik oficerów kawalerii 1930;
T. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
J. Rómmel. Za honor i Ojczyznę. W-wa 1958;
T. Jurga. Obrona polski 1939. W-wa 1990;
M. Porwit. Spojrzenia poprzez moje życie. W-wa 1988; M. Bielski. GO „Piotrków” 1939. W-wa 1991;
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=570
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 285.
Wróblewski J., Armia „ Łódź ” 1939, Warszawa 1975, s. 386 (dalej: Wróblewski).
Jurga T., Obrona Polski 1939, Warszawa 1990, s. 809.
Kryska-Karski T., Żurakowski S., Generałowie Polski Niepodległej, Wydanie uzupełnione i poprawione, Warszawa 1991, s. 151.
Taborski J., 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego. Dzieje, tradycja i współczesność. Toruń 2005, s. 220.
Uwagi:
Wróblewski:
Dodatek do rozkazu z dnia 29 IX [19]39r.
Za wykazaną odwagę i męstwo z narażeniem swego życia nadaje niżej wymienionym żołnierzom następujące odznaczenia:
szef sztabu armii, płk Aleksander Pragłowski - Virtuti Militari 4 kl.
Juliusz Rómmel
gen. dyw.
Dowódca armii „Łódź” i „Warszawa”
Ostatnie zmiany: 2013-03-14 06:51:24 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
