# 13 II 1936 - 20 IX 1937 - w trakcie odbywania zasadniczej służby wojskowej na stanowisku zamkowego baterii płaskonośnej w 17 pułku artylerii lekkiej w Gnieźnie, ul. Wrzesińska (awansowany na stopień bombardiera);
# od 23 III 1939 - na 10-tygodniowych ćwiczeniach żołnierzy rezerwy w 15 pułku artylerii lekkiej w Bydgoszczy;
# 24 VIII 1939 - zmobilizowany do 15 pal;
Odznaczenia:
Państwowa Odznaka Sportowa, odznaka pamiątkowa 17 Pułku Artylerii Lekkiej, krzyż pamiątkowy 3 Dywizji Strzelców Karpackich, Krzyż Walecznych, Odznaka za Rany i Kontuzje, Medal "Za udział w wojnie obronnej 1939", Italy Star (Gwiazda Włoch), 1939-1945 Star (Gwiazda za wojnę 1939-1945), Defence Medal (Medal Obrony)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 15 pal; cały szlak bojowy jednostki od walk w okolicach Bydgoszczy, przez bitwę nad Bzurą i boje odwrotowe w Puszczy Kampinoskiej po obronę Warszawy; 27 IX - wzięty do niewoli niemieckiej
Data śmierci:
19 lipiec 2001
Miejsce śmierci:
Bydgoszcz
Obecne miejsce spoczynku:
Bydgoszcz, ul. Kossaka, cmentarz parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Władysław Popek urodził się 10 maja 1915 roku w Niechanowie w powiecie Gniezno jako syn Wojciecha Popka i Józefy z Marchwickich. Od 13 lutego 1936 do 20 września 1937 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową na stanowisku zamkowego w baterii płaskonośnej w 17 Pułku Artylerii Lekkiej w Gnieźnie, początkowo w stopniu kanoniera, następnie - bombardiera. Od 23 marca 1939 roku uczestniczył w 10-tygodniowych ćwiczeniach żołnierzy rezerwy w 15 Wielkopolskim Pułku Artylerii Lekkiej w Bydgoszczy. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do 15 pal, w szeregach którego wziął udział w kampanii wrześniowej. Odbył cały szlak bojowy tejże jednostki, począwszy od walk w okolicach Bydgoszczy, przez bitwę nad Bzurą i boje odwrotowe w Puszczy Kampinoskiej, na obronie Warszawy kończąc. 27 września został wzięty do niewoli niemieckiej. W latach późniejszych służył na stanowisku dowódcy drużyny strzeleckiej w 1 Batalionie Strzelców Karpackich 1 Brygady Strzelców Karpackich 3 Dywizji Strzelców Karpackich ze składu II Korpusu Polskiego dowodzonego przez gen. dyw. Władysława Andersa. Odbył kampanię włoską 1944-1945 roku, walcząc m.in. o Monte Cassino, Bolonię i Ankonę. Po odniesieniu ciężkich ran nad rzeką Senio trafił do szpitala w Neapolu. Powróciwszy do macierzystej jednostki, uczestniczył w dalszych bojach. Po zakończeniu II wojny światowej przebywał na terenie Włoch, a następnie w Wielkiej Brytanii. 24 kwietnia 1946 roku został zdemobilizowany i drogą morską przybył do Polski, gdzie 25 maja tego samego roku zameldował się w punkcie przyjęcia Gdańsk Port, skąd skierowano go do obozu przejściowego. Po powrocie do Bydgoszczy był wielokrotnie szykanowany jako były "andersowiec". Znajdując zatrudnienie w Państwowej Straży Pożarnej przy Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Bydgoszczy, pracował tamże do końca lat 70., kiedy odszedł na emeryturę. Jednocześnie był czynnym działaczem koła środowiskowego 15 pal w Bydgoszczy. W życiu prywatnym był żonaty z Wandą z Majchrzaków, z którą miał dwójkę dzieci: Wojciecha (ur. 1940) i Bronisławę (ur. 1947). Zmarł 19 lipca 2001 roku w Bydgoszczy. Na jego pogrzebie obecni byli m.in. żyjący jeszcze wówczas kombatanci 15 pal.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (zebr. Maciej Derengowski).
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2015-01-31 22:16:49 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
Serdecznie i dużym wzruszeniem dziękujemy za umieszczenie naszego dziadka weterana 15 PAL na Waszym portalu.Postaramy się w najbliższym czasie dosłać jeszcze kilka pamiątek z tego okresu.Serdecznie dziękujemy wnuk i córka weterana Władysława Popka.
Witam poszukuje wszelkich informacji dotyczacych 15 PAL-U. Moj Ojciec sluzyl w nim posiadam jedynie szczatkowe zdjecia. Podaje adres mailowy do kontaktu mieczdusi@wp.pl. Pozdrawiam serdecznie !
