dowódca działonu II plutonu kompanii przeciwpancernej
Przydział po 1 września 1939:
29 pp
Funkcja po 1 września 1939:
dowódca działonu II plutonu kompanii przeciwpancernej
Przebieg służby wojskowej:
# do 22 VII 1939 - w szkole podchorążych piechoty (zasadnicza służba wojskowa);
# po 22 VII 1939 - na ćwiczeniach wojskowych w 29 pułku Strzelców Kaniowskich w Kaliszu (kurs obsługi działek przeciwpancernych);
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 29 pp, m.in. Kalisz - Turek - Uniejów - Dąbie nad Nerem - bitwa nad Bzurą - boje odwrotowe w Puszczy Kampinoskiej - obrona Warszawy
# tablica pamiątkowa ku czci ofiar hitlerowskich więzień i obozów koncentracyjnych wmurowana w ścianę kościoła parafialnego w Turku;
# patronat jednej z ulic w Turku;
Życiorys:
Tadeusz Mieczysław Pietrzak urodził się 21 sierpnia 1920 roku w Kole jako syn lekarza weterynarii Franciszka Ksawerego Pietrzaka i Ewy Tekli z Kokowskich. Uczęszczał do szkoły powszechnej, następnie do gimnazjów w Kaliszu i Turku. Jeszcze jako gimnazjalista związał się z ruchem narodowym, wstępując do Koła Młodych Stronnictwa Narodowego, pełnił funkcję współredaktora, następnie redaktora szkolnego czasopisma "Orzeł i Miecz", a w latach 1935-1937 ukończył z wynikiem bardzo dobrym kurs przysposobienia wojskowego II stopnia. W 1938 r. złożył egzamin maturalny, po czym odbył służbę w Junackich Hufcach Pracy, a następnie zapisał się na studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, których jednak nie podjął, zdecydowawszy się wpierw odbyć zasadniczą służbę wojskową. 22 lipca 1939 roku w stopniu plutonowego podchorążego ukończył szkołę podchorążych piechoty. Skierowany na ćwiczenia wojskowe w 29 pułku Strzelców Kaniowskich w Kaliszu, zaliczył kurs obsługi działek przeciwpancernych. Przydzielony na stanowisko dowódcy działonu II plutonu kompanii przeciwpancernej macierzystego pułku, wziął udział w kampanii polskiej 1939 roku, przebywszy szlak bojowy z Kalisza poprzez Turek, Uniejów, Dąbie nad Nerem, pole bitwy nad Bzurą, Puszczę Kampinoską po Warszawę. Po kapitulacji stolicy i złożeniu broni uniknął niewoli i powrócił do Turku, gdzie podjął działalność konspiracyjną w grupie ppor. art. Stanisława Stacha pseud. Turek. Oddelegowany do Warszawy, nawiązał kontakty, które zaowocowały włączeniem grupy turkowskiej do Konfederacji Narodu, a następnie do Konfederacji Zbrojnej. Zaprzysiężony w początkach stycznia 1940 r. pod pseudonimem Konrad, został mianowany dowódcą oddziałów dywersyjno-sabotażowych (tzw. spec-oddziałów). W tym czasie, wraz z bratem Włodzimierzem i jego żoną Ireną, mieszkał w Piasecznie, a następnie w Zalesiu pod Warszawą. Wstąpiwszy do Związku Walki Zbrojnej, we wrześniu 1941 roku został skierowany do akcji "Wachlarz", a w maju 1942 roku - do Wilna. Jego dalsze losy pozostają niejasne. Według najbardziej prawdopodobnej wersji, aresztowany przez Gestapo po dekonspiracji, która nastąpiła w lipcu 1942 roku, został osadzony w więzieniu na wileńskich Łukiszkach i rozstrzelany 18 grudnia tego samego roku jako Józef Daniszewski. Pozostawił poślubioną pół roku wcześniej żonę Marię z Mazurkiewiczów.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Pietrzak T., Wrześniowe dni, oprac. i wstępem opatrzył S. Pereświet-Sołtan, Turek-Kalisz 2005 [Bibliotheca Turcoviana, nr 1].
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2023-09-26 22:27:37 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
