Ur. 14 II 1894. Ukończył szkołę realną. W WP od XI 1918. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej 1918-1919 i polsko-bolszewickiej 1919-1920. Po wojnie zweryfikowany w stopniu kpt. sł. st. art. z starszeństwem od 1 VI 1919. Służył w 6 pac, potem oficer w Oddziale Ogólnym DOK VI Lwów. Następnie ponownie w 6 pac. W latach 1927-1929 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Awansowany do stopnia mjr sł. st. art. 1 I 1929. Po ukończeniu WSWoj. służył w 5 pac we Lwowie, gdzie dowodził dywizjonem. Awansowany do stopnia ppłk dypl. sł. st. art. 1 I 1936. Następnie I z-ca d-cy 19 pal w Nowowilejce. W wojnie obronnej we IX 1939 bierze udział na stanowisku szefa kolejnictwa dowództwa Armii „Warszawa”, potem w Dowództwie Obrony Warszawy. Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Przebywał m. in. w oflagu VII A w Murnau. Po uwolnieniu z oflagu 29 IV 1945 pozostał na emigracji. Osiedlił się w Wlk. Brytanii. Brał udział w życiu kombatanckim.
Zmarł w Londynie 12 IV 1973.
Odznaczony: ZKZ, MN.
Roczniki oficerskie 1924, 1928, 1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
W. Chocianowicz. W 50-lecie powstania WSWoj. w Warszawie. Londyn 1969.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=570
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 286.
Wróblewski J., Armia „ Łódź ” 1939, Warszawa 1975, s. 387 (dalej: Wróblewski).
Uwagi:
Wróblewski:
Dodatek do rozkazu z dnia 29 IX [19]39r.
Za wykazaną odwagę i męstwo z narażeniem swego życia nadaje niżej wymienionym żołnierzom następujące odznaczenia:
szef kolejnictwa, ppłk dypl. Władysław Picheta - Krzyż Walecznych po raz trzeci
Juliusz Rómmel
gen. dyw.
Dowódca armii „Łódź” i „Warszawa”
Ostatnie zmiany: 2012-01-27 13:05:48 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
