# do 1932 - w 65 pułku piechoty w Grudziądzu (zasadnicza służba wojskowa);
# 24 VIII 1939 - zmobilizowany przez KRU Kościerzyna do 65 pp;
Odznaczenia:
Państwowa Odznaka Sportowa (POS), Odznaka Strzelecka (OS), Odznaka za Celność
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Głodowo - Chojnice - Nakło - Bydgoszcz - Toruń - Solec Kujawski - Bydgoszcz - Bielice - Nowa Wieś Wielka - Złotniki - Inowrocław - Bąkowo - Bronisław, Dobre - Osięciny - Brześć Kujawski - Kowal - Gostynin - Sieraków - Holendry Strzeleckie - Długołęka i in. - Kresy B
Data śmierci:
18 wrzesień 1939
Miejsce śmierci:
Kresy B, gm. Młodzieszyn, pow. Sochaczew [obecnie: Kresy Drugie, część wsi Janów]
Przyczyna śmierci:
poległy
Okoliczności śmierci:
Według relacji jego szwagra i towarzysza broni, nieżyjącego już Antoniego Pysznika z Chojnic, poległ 18 września 1939 r. podczas zmasowanego ostrzału lotnictwa niemieckiego. Obaj znajdowali się w tym czasie niedaleko siebie. Gdy Antoni oddalił się i po chwili powrócił, to Jan Myszkier już nie żył od licznych ran postrzałowych w okolicach klatki piersiowej.
Pierwotne miejsce spoczynku #1:
Kresy B, pole gospodarza Mariana Lachowicza, grób nr 3
krzyż betonowy z imienną tabliczką epitafijną na jednej z mogił zbiorowych kwatery wojennej na cmentarzu parafialnym w Juliopolu
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
depozyt PCK nr 7645: legitymacje członkowskie Stronnictwa Narodowego i Ligi Morskiej i Kolonialnej, poświadczenie złożenia egzaminu czeladniczego, potwierdzenie zgłoszenia przemysłu, karta rzemieślnicza, świadectwo szkolne, notes z własnoręcznymi zapiskami
Jan Myszkier urodził się 26 października 1908 roku w Wysinie w powiecie Kościerzyna jako syn Jana i Anastazji z Nagórskich małżonków Myszkierów. Sakrament chrztu św. otrzymał z rąk ks. Jana Wiercińskiego. Miał pięcioro rodzeństwa - trzy siostry i dwóch braci. 30 czerwca 1922 roku ukończył z wynikiem bardzo dobrym szkołę w Wysinie. Następnie podjął naukę zawodu kołodzieja u swego ojca, również Jana. Nauka trwała od 1 października 1923 do 1 października 1926 roku i zakończyła się egzaminem czeladniczym, na którym uzyskał ocenę dobrą. W 1932 roku został powołany do zasadniczej służby wojskowej, którą odbywał w 65 Starogardzkim Pułku Piechoty w Grudziądzu. W 1935 roku pojął za żonę Zofię ze Skwierawskich. Z tego związku w 1936 roku narodził się jego syn Zygmunt, a następnie - w 1937 roku - córka Wanda. Angażując się w życie społeczno-polityczne swojego regionu, został członkiem Stronnictwa Narodowego (Koło w Wysinie) i Ligi Morskiej i Kolonialnej (oddział w Liniewie, obwód Kościerzyna, okręg Toruń). Otrzymawszy 24 sierpnia 1939 roku kartę mobilizacyjną, stawił się w swoim macierzystym 65 pułku piechoty w Grudziądzu. W szeregach tejże jednostki ze składu 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty przydzielonej do Grupy Operacyjnej "Wschód" armii "Pomorze", wyruszył na wojnę, która wybuchła 1 września 1939 roku. Przemierzając z pułkiem szlak bojowy z Pomorza w kierunku Warszawy, dotarł nad Bzurę, gdzie rozegrała się największa bitwa kampanii 1939 roku. W jej trakcie poległ na polu chwały w miejscowości Kresy B w gminie Młodzieszyn w powiecie Sochaczew.
Wspomnienia / relacje:
Tadeusz Myszkier, wnuk poległego: "Z opowiadań mojej Babci Zofii Myszkier pamiętam kilka szczegółów, a mianowicie, że Jan Myszkier był człowiekiem honoru i głęboko wierzącym katolikiem. Wykonując swój zawód kołodzieja, starał się robić wszystko dokładnie i z tego też względu był cenionym fachowcem. Gdy wyruszał na wojnę, zabrał ze sobą swoje najważniejsze dokumenty, między innymi notes, w którym zapisał swój cały szlak bojowy i kilka innych cennych notatek. Tylko cudem udało się odzyskać dokumenty przestrzelone kulami nieprzyjaciela z depozytu PCK w 1942 r., a to za przyczyną siostry Jana, Bronisławy, która w tym czasie mieszkała w Warszawie. Rodzina długo nie mogła się pogodzić, z tym, że Jan poległ, bo brat Jana, Ignacy, też nie powrócił z wojny, więc była to podwójna tragedia dla rodziny Myszkierów".
Historia pochówku:
Po śmierci został podniesiony z pola bitwy i złożony, bez trumny, w mogile polowej na gruncie gospodarza Mariana Lachowicza we wsi Kresy B (grób nr 3 przy rowie na miedzy granicznej z polem gospodarza Władysława Liśkiewicza), którą oznaczono krzyżem z imienną tabliczką epitafijną. W okresie okupacji niemieckiej nastąpiła ekshumacja jego szczątków na cmentarz parafialny w Juliopolu, gdzie spoczywają do dziś w jednej z mogił zbiorowych wydzielonej kwatery wojennej.
Poszukiwania mogiły:
W latach 1940-1941 informacji o jego wojennych losach poszukiwała wdowa Zofia Myszkier. Za pośrednictwem Niemieckiego i Polskiego Czerwonego Krzyża ustaliła miejsce śmierci i pierwotne miejsce spoczynku bliskiego we wsi Kresy B oraz odebrała dokumenty znalezione przy poległym. Jednocześnie wraz ze szwagierką, zamieszkałą w Warszawie, korespondowała z sołtysem Kresów B Józefem Sałacińskim, pozyskując bardziej szczegółowe dane nt. daty i okoliczności śmierci oraz miejsca pochówku. Obecne i pierwotne miejsce spoczynku poległego zostało odnalezione na początku 2009 r. przez jego wnuka Tadeusza Myszkiera za pośrednictwem p. Tomasza Krzemińskiego.
Źródła:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 469 (dalej: KPŻP).
Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (zebr. Tadeusz Myszkier, wnuk poległego).
Informacje Tomasza Krzemińskiego (zebr. Tadeusz Myszkier, wnuk poległego).
[1] a) MYSZKIER (źródło: archiwum rodzinne / rodzinna tradycja); b) błędnie: "MESZKIER" (źródło: KPŻP); [2] a) 26 października 1908 (źródło: archiwum rodzinne / rodzinna tradycja); b) brak danych (źródło: KPŻP); [3] a) strz. / szer. (źródło: archiwum rodzinne / rodzinna tradycja); b) brak danych (źródło: KPŻP); [4] a) 65 pp (źródło: archiwum rodzinne / rodzinna tradycja); b) brak danych (źródło: KPŻP);
Ostatnie zmiany: 2016-06-02 21:36:55 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
Pochodzę z tamtych stron i teraz jest to gmina Młodzieszyn. Ale być może wcześniej było inaczej.Stąd moje zastanowienie. Na kopertach do sołtysa( z tego co się dopatrzyłam) też jest Iłów.W ogóle zdziwiłam się, że jest taka miejscowość jak Kresy B. Ale sprawdziłam na mapach przedwojennych i wtedy była. Teraz nie. Niesamowita historia, wspaniałe dokumenty. Jestem pod wrażeniem opracowania tej karty.
Ja , szczerze mówiąc, po raz pierwszy słyszę nazwę Kresy B. Ale na mapach przedwojennych są i Kresy B i Kresy A. Pochodzę z tamtych stron i nigdy nie słyszałam by ktoś używał tych nazw:)
