1915r. - służba w armii rosyjskiej,
1916r. - ukończył Oficerską Szkołę Kawalerii w Twerze,
1916r. - dowódca plutonu w dywizjonie Ułanów Polskich, formacji kawaleryjskiej Legionu Puławskiego
1918r. - współorganizuje 1 Pułk Ułanów Krechowieckich, awans do stopnia rotmistrza.
1919r. - ukończył Oficerską Szkołę Kawalerii w Warszawie, a potem Aplikacyjną Szkołę Kawalerii w Saumur we Francji,
1920r. - od września dowódca szwadronu w 1 p. uł.
1921 - 1923r. - instruktor jazdy konnej w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu,
1928r. - po ukończeniu kursu specjalistycznego dowódca szwadronu pionierów w 1 Dywizji Kawalerii,
1929r. - awans do stopnia majora,był kolejno kwatermistrzem w 3 Pułku Ułanów i 1 Pułku Ułanów,
1933r. - 19 maja przechodzi na zastępcę dowódcy 15 p. uł.
1935r. - uczestniczy w kursach: dowódców pułków oraz oficerów sztabowych kawalerii
1937r. - 13 lipca obejmuje obowiązki w zastępstwie dowódcy pułku
1938r. - zostaje wyznaczony na dowódcę pułku
Odznaczenia:
Srebny Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari kl. V (pośmiertnie),
Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych,
Złoty i Srebny Krzyż Zasługi,
Medal Międzysojuszniczy (Francja)
Order św.Jerzego IV Klasa (Rosja)- za udział w bitwie pod Krechowcami,
Krzyż św.Jerzego z wawrzynem ( na wniosek szeregowych).
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
12 wrzesień 1939
Miejsce śmierci:
Ziewanice
Przyczyna śmierci:
poległy
Okoliczności śmierci:
Okoliczności i miejsce śmierci rozbieżnie podawane.
„Nagle rozległy się strzały. Na ich odgłos wszyscy obecni na naradzie oficerowie pobiegli do swoich oddziałów, a pułkownik Mikke z rtm. Braunkiem i ze mną przeskoczyliśmy przez drogę i osłaniając się od strzałów stanęliśmy za stogiem siana.[…] W tym momencie padła seria strzałów wzdłuż doliny, przy której stał stóg siana. To strzelał właśnie, wcześniej wspomniany, nieprzyjacielski strzelec wyborowy. Od Jego to strzałów zginął pułkownik, a stojący przy nim rtm. Braunek został ranny w policzek.” „ Piętnastak 1996 Nr 3/12, s. 4 - 6, (relacja A. Niegolewskiego, Ziewaniczki).
„ Niemcy z sąsiedniego zagajnika zaatakowali dowódcę pułku i towarzyszący mu sztab.[…] dobrnąłem jakość do ppłka Mikkego. Leżał on w rowie wraz z mjr. Chłapowskim, rtm.Braunkiem, por. Niegolewskim, Kościerskim, Szcześniewskim i zaledwie kilku czy „ Niemcy z sąsiedniego zagajnika zaatakowali dowódcę pułku i towarzyszący mu sztab.[…] dobrnąłem jakość do ppłka Mikkego. Leżał on w rowie wraz z mjr. Chłapowskim, rtm.Braunkiem, por. Niegolewskim, Kościerskim, Szcześniewskim i zaledwie kilku czy kilkunastu innymi żołnierzami.[…] Rtm. Braunek otrzymuje postrzał w policzek. Padł trębacz pułku i dwaj ułani. Niemcy za chwilę przeprawią się przez drogę i zaczną do nas strzelać wzdłuż rowu, którego fosa jest jedyną naszą osłoną. – Przełażę przez drogę – zawołał ppłk Mikke – cały ogień skierować na prawą stronę.[…] – Idą nasi – zawołał mjr. Chłapowski, leżąc obok dowódcy.[…] – Gdzie, gdzie? – porwał się ppłk Mikke i podniósł się z rowu, aby lepiej ogarnąć wzrokiem przedpole. W tej chwili dwie kule z karabinu maszynowego trafiły go w głowę. Pułk stracił dowódcę.” Nowakowski 1990, s.45 – 47.
Lista strat 15 Pułku Ułanów Poznańskich; Tadeusz Jeziorowski; Poznań 1999.
Zeszyty Historyczne Towarzystwa b. Żołnierzy i Przyjaciół 15 Pułku Ułanów Poznańskich, Marek Rezler – „ Dowódcy 15 Pułku Ułanów Poznańskich”. Poznań 1998.
Lista ułanów 15 Pułku Ułanów Poznańskich odznaczonych Orderem Wojennym „Virtuti Militari’ V kl. [w:] 15 Pułk Ułanów Poznańskich w Obronie Ojczyzny 1919 - 1945, red. Z. Grot i B. Polak, Poznań 1982, s. 60 – poz. 82.
Kwatera żołnierzy polskich na cmentarzu parafialnym w Bielawach, poległych w Bitwie nad Bzurą w 1939 r.: Bielawy, gm. Bielawy, pow. Łowicz, opr. Henryk Wójcik,
[w:] Bohaterowie Bitwy nad Bzurą w naszej pamięci, red. T. Poklewski-Koziełł, Łęczyca 2009, s. 186 - poz. 124 (dalej: Poklewski-Koziełł).
Abraham R., Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury, Warszawa 1969, s. 134 (dalej: Abraham 1969).
Knoll Cz., Matuszewski O., Wielkopolska Brygada Kawalerii, Poznań 1988r., s. 55 - Aneks nr 3 Skład osobowy dowództwa 15 Pułku Ułanów Poznańskich z 1939r.
Uwagi:
Pośmiertnie mianowany pułkownikiem.
Abraham 1969: " 15 pułk ułanów, który zajął o świcie Ziewanice jako podstawę wyjściową do natarcia , został przez Niemców zaskoczony, a dowódca pułku, który wybiegł do przodu, zginął trafiony w czoło w czasie wydawania rozkazów do natarcia. Właśnie wiozą ciało poległego dowódcy. Oddajemy hołd podpułkownikowi Mikke i krótką modlitwą żegnamy dzielnego towarzysza broni."
W ”Rocznej liście kwalifikacyjnej” za 1938, w którym ppłk. Mikke objął Pułk już jako zatwierdzony dowódca, gen. Abraham zapisał: „ Pod względem wyszkolenia i umiejętności pracy w polu postawił pułk na wysokim poziomie. Pułk po raz 4 – ty z rzędu osiąga w brygadzie pierwsze miejsce w wyszkoleniu.[...]. Szczególnie przywiązany do pułku, jego tradycji i barw. Trudności, a raczej pewna oporność, pod względem ułożenia serdecznych koleżeńskich stosunków z innymi oddziałami brygady – wynikające na tle rywalizacji oddziałów.” Dowódca Okręgu Korpusu Nr VII gen. Knoll dodał tylko: „ Zgadza się”.
Ostatnie zmiany: 2013-03-13 11:07:03 przez orka58 |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
Obecnie kamień znajduje sie we wsi Boczki Domaradzkie. Według wspomnień miejsce śmierci znajduje sie w Ziewaniczkach co zgadza się mapami WIG z 1938 oraz z umiejscowieniem tego kamienia według tej mapy.
