1) Czesław Kazimierz (ur. 14 I 1882, Krotoszyn, zm. 31 X 1939, Skierniewice, brat przyrodni z pierwszego małżeństwa ojca z Rozalią z d. Gitzler, oficer zawodowy); 2) Helena (ur. 1886, Krotoszyn); 3) Marian (ur. 1893, Krotoszyn, żołnierz "Błękitnej Armii" gen. Józefa Hallera)
Stan cywilny:
żonaty
Małżonek:
Helena z d. Komischke (ur. 1885, Starogard)
Dzieci:
Halina, Irena, Teresa Weronika, Tadeusz
Ostatni adres:
Toruń, ul. Czerwona Droga 8, tzw. Willa Mielickiego [1939] / Toruń, ul. Wyczółkowskiego 5 [1960]
Narodowość:
polska
Wykształcenie:
gimnazjalne
Zawód:
drogerzysta (kupiec)
Wyznanie:
rzymskokatolickie
Tytuł naukowy:
Stanowisko:
właściciel składów aptecznych
Stosunek do służby wojskowej:
żołnierz,
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:
Rodzaj broni lub służby:
Służby
Stopień:
ppor.
Przydział na 1 września 1939:
Jednostka:
Funkcja na 1 września 1939:
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:
Przebieg służby wojskowej:
# od XII 1918 - jako ochotnik w Straży Ludowej w Poznaniu Chwaliszewie;
# od 27 XII 1918 - jako uczestnik powstania wielkopolskiego z bronią w ręku w walkach ulicznych, w rozbrajaniu Niemców, w zajmowaniu i zdobywaniu arsenału broni przy ul. Wielkie Garbary, głównego odwachu na Starym Rynku, przed Bazarem i budynkiem policji w Poznaniu;
# od 15 I 1919 - jako ochotnik w Wojsku Polskim;
Odznaczenia:
Złoty Krzyż Zasługi (12 XII 1939), Medal Zwycięstwa i Wolności (23 II 1947), Wielkopolski Krzyż Powstańczy (6 XII 1957)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
# od 2 IX - w pociągu sanitarnym w drodze do Warszawy;
# 8 IX - w walkach pod Błoniem;
# od 10 IX - w Głównej Składnicy Sanitarnej nr 1 w Warszawie (Powązki), następnie - na rozkaz płk. Teofila Kucharskiego, szefa sanitarnego armii "Poznań" - jako organizator ewakuacji sprzętów do Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie i sprawujący kierownictwo nad składnicami sanitarnymi tamże, lekko ranny od odłamków;
Data śmierci:
7 styczeń 1960
Miejsce śmierci:
Toruń
Obecne miejsce spoczynku:
Toruń, ul. Gałczyńskiego, cmentarz św. Jerzego, grób rodzinny
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Tak
Forma upamiętnienia:
# imienna tablica epitafijna grobu rodzinnego na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu;
# wpis do ewidencji grobów weteranów walk o Wolność i Niepodległość Polski Instytutu Pamięci Narodowej (poz. 3163);
Mielicki Stefan, [w:] Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, oprac. Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne "Gniazdo", http://powstancy-wielkopolscy.pl/stefan_mielicki [dostęp: 19 IX 2022].
Uwagi:
Po kapitulacji do 15 grudnia 1939 r. kontynuował pracę w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. W związku z rozporządzeniem okupacyjnych władz niemieckich nakazującym oficerom rezerwy stawienie się na Dworcu Gdańskim w celu odtransportowania do obozu jenieckiego otrzymał od przełożonego - płk. Teofila Kucharskiego - zwolnienie, po czym wyjechał do Torunia. Aresztowany przez Gestapo jako były powstaniec wielkopolski, został na pięć tygodni osadzony w więzieniu w Forcie VIII w Toruniu, gdzie był wielokrotnie przesłuchiwany i torturowany. Wywieziony do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, trafił ostatecznie do obozu koncentracyjnego Dachau (numer obozowy 17201), w którym przeżył dzięki znajomości języka niemieckiego i pracy w obozowej poczcie. Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Torunia, gdzie prowadził sklep kolonialny do czasu odebrania mu jego własności przez władze komunistyczne.
Ostatnie zmiany: 2022-09-19 00:37:28 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
