# 1917 - powołany do służby w wojsku niemieckim;
# od 5 I 1919 - w oddziale z Damasławka w Powstaniu Wielkopolskim (walki pod Ślesinem, Żninem i Nakłem);
# 29 I 1919 - 20 VIII 1919 - w szeregach 4 pułku strzelców Wielkopolskich w Wągrowcu w Powstaniu Wielkopolskim (walki na froncie zachodnim i północnym);
# od 21 VIII 1919 - w 1 kompanii ckm 4 psW (później przemianowanym na 58 pułk piechoty Wielkopolskiej) ze składu 14 Dywizji Piechoty na wojnie polsko-bolszewickiej (wyładowanie w rej. Nowogródka, następnie ofensywa na Mińsk Litewski, Pochowicze, Osipowicze aż po Berezynę;
# zima 1919/1920 - w okopach wzdłuż Berezyny; następnie w odwrocie po linii Słuck, Baranowicze, Kobryń, Janów, Ryki;
# od 15 VIII 1920 - w ofensywie na Garwolin, następnie na Mińsk Mazowiecki, Ostrołękę, Łomżę, Białą, Żabinkę, Prużanę, Hajdanów, Bobrujsk aż do zawieszenia broni;
# 24 XII 1920 - powrót do Poznania;
# 27 IX 1921 - przeniesiony do rezerwy w stopniu plutonowego;
# VIII 1939 - zmobilizowany do baonu ON "Żnin";
Odznaczenia:
odznaka pamiątkowa Wojsk Wielkopolskich, Medal Niepodległości (27 VI 1938), Wielkopolski Krzyż Powstańczy (19 VII 1960, pośmiertnie, nr leg.: E 5954)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z baonem ON "Żnin", począwszy od postoju w Murczynie, gdzie jeszcze w końcu VIII 1939 widział się po raz ostatni z żoną i synem Janem, po rejon Warszawy, skąd według relacji świadków - towarzyszy broni (m.in. Stanisława Kusza, Kazimierza Stefaniaka, Zielnika, Lachoty) miał z nieznanego powodu zostać zabrany do samochodu, którym odjechał w nieznanym kierunku
jedna z czterech zbiorczych imiennych tablic epitafijnych wmurowanych w płytę Pomnika "W hołdzie ofiarom tragicznego Września i hitlerowskiej okupacji 1939-1945" wystawionego w Rynku Damasławka
