Karta poległego

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:

Rodzaj broni lub służby:	Kawaleria
Stopień:	st. uł.
Przydział na 1 września 1939:	Podolska BK
Jednostka:	9 p. uł.

Funkcja na 1 września 1939:	Nieznana
Przydział po 1 września 1939:	9 p. uł.
Funkcja po 1 września 1939:	Nieznana

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V (13139)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:	wrzesień 1939
Miejsce śmierci:	Nowe Budy
Przyczyna śmierci:	zmarły z ran
Okoliczności śmierci:
Pierwotne miejsce spoczynku #1:	Nowe Budy
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #2:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #3:
Data ekshumacji:
Obecne miejsce spoczynku:	Łęczyca, ul. Kaliska, kwatera wojenna
Lokalizacja grobu:	Nr mogiły 582.
Upamiętniony:	Tak
Forma upamiętnienia:	- Zbiorowa imienna tablica epitafijna kwatery wojennej w Łęczycy;
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:	wspomnienia rtm. Janiny (Antoniego Bieleckiego), dow. 2 szwadronu: "Ktoś galopował po drodze. - Tu - rozległ się czyjś głos. Do szwadronu z drogi skręciło kilku jeźdźców, przeszli w kłus i stęp. To wracali ułani z pierwszego plutonu. - Starszy ułan Mazik melduje - ułan zachłysnął się, łapał po¬wietrze - za wsią w lesie nieprzyjaciel ostrzelał nas z bliska, zabity ułan Kulpa i ułan Błoński, ich konie też. - Ułan krztusił się... - A wy? - spytał Janina. - Mnie ranili... - Gdzie? - O, tu - wziął się za pierś - Janina spojrzał - ręka starszego ułana leżała na tle dużej czerwonej plamy. Spojrzał w górę. Twarz ułana była blada i zapadła. Mazik chwiał się na koniu. - Sanitariusz! - krzyknął rotmistrz. Do¬wódca patrolu chybnął się na koniu do przodu, lanca wypa¬dła mu z ręki, począł wolno osuwać się i ciężko zwalił się po koniu na ziemię. Janina zeskoczył z konia, podbiegł, chwycił rannego, sanitariusz podbiegł. Głowa ranne¬go zwisała bezwładnie, z ust ciekła krew - krztusił się, rzęził… - Koniec - pomyślał Janina. Podskoczyli najbliżsi ułani i wzięli rannego na ręce. - Do gajówki! - rozkazał. Cały patrol przepadł. Zemścili się bydlaki - przeskoczy¬ła myśl. Podporucznik Zaborowski pobiegł do gajówki - to był jego patrol. Rotmistrz był poruszony. Jaki to przykry moment. Niezwykła śmierć, na oczach całego szwadronu. Chlubna - niezwykła śmierć… Był w służbie do ostatka. Wspaniały, dzielny Mazik. Ilu jeszcze ich zginie tych młodych dzielnych chłopców?... Janina wsiadł na koń, spojrzał na zegarek - minęła godzina trzynasta. Patrzył na szwadron. Coś trzeba powiedzieć - taka śmierć. A przed nami znów walka. Głośno spokojnie podał "szwadron do koni, plutonami dowolnie na koń". Ruch, szum, trzaskanie ściąganych strzemion, ktoś pobiegł do gajówki, po chwili wybiegli ci, co byli przy rannych - wsiadali na koń. Do Janiny podszedł szybko szef szwadronu, zapytał: - Czy ranni pozostają tu? Prosiłem gajowego, aby się nimi opiekował. Starszy ułan Mazik nie żyje -powiedział ściszając głos. - Wachmistrzu - po dołączeniu do pułku proszę zameldować lekarzowi, może ich tu opatrzy. Ciało starszego ułana Mazika zabrać na wóz - pochowamy go później. Ruszamy zaraz, niech pan siada na konia." "- Tak, a gdzie twoi ranni? - zapytał lekarz pułkowy, bo to on przyszedł właśnie przysłany przez dowódcę pułku. - Tam w chałupie pod lasem - wtrącił się czyjś głos. - Zaprowadzić pana porucznika. Niech wachmistrz tam pojedzie, załatwić jak najlepiej, ale i starszego ułana Mazika trzeba tam pochować. Niech pan wróci do szwadronu. " "- No, jak tam wachmistrzu? Ranni pozostali u ludności cywilnej, pan doktór opatrzył ich. Plutonowego Kasprzykowskiego, st. ułana Mazika i innych jutro pochowają. Tu są jego osobisto drobiazgi - powiedział plutonowy „A” - co mam z nimi zrobić? - Oddacie rodzinie po wojnie - odpowiedział Janina - Teraz prze¬śpijcie się wszyscy. Gdzie mój poczet wachmistrzu? - Tu niedaleko, proszę za mną. " Opis sytuacji wskazuje na leśniczówkę w Nowych Budach i chałupę pod lasem w Nowych Budach. Na mapie topo z tamtego okresu są takie zabudowania.
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła:	Andrzej Przybyszewski - " 9 Pułk Ułanów Małopolskich." Pruszków 2002, s.36 - Żołnierze 9. puł. polegli we wrześniu 1939r. (wykaz niepełny). Andrzej Przybyszewski - " 9 Pułk Ułanów Małopolskich." Pruszków 2002, s.38 - Żołnierze 9. puł. odznaczeni Orderem Virtuti Militari w 1939r. Roman Abraham – „Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury”. Warszawa 1969, s.373 – Wykaz żołnierzy grupy operacyjnej kawalerii Generała Brygady Romana Abrahama odznaczonych Orderem Virtuti Militari. Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993 - brak danych. Kwatera żołnierzy Wojska Polskiego poległych w Bitwie nad Bzurą w 1939 r.: cmentarz parafialny w Solcy Wielkiej, gm. Ozorków, pow. Zgierz, opr. H. Wójcik, A. Rokita, S. Rokita, [w:] Bohaterowie Bitwy nad Bzurą w naszej pamięci, red. T. Poklewski-Koziełł, Łęczyca 2009, s. 167 - poz.78. Niepublikowane wspomnienia rtm. Antoniego Bieleckiego, d-cy 2 szwadronu 9 pułku ułanów małopolskich. Przygotowanie do wydania drukiem.
Uwagi:	Rozbieżność informacji co do daty śmierci i miejsca pochówku. Andrzej Przybyszewski - " 9 Pułk Ułanów Małopolskich." Pruszków 2002, s.36 - Żołnierze 9. puł. polegli we wrześniu 1939r. (wykaz niepełny) - podaje datę śmierci 10 września 1939r. Roman Abraham – „Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury”. Warszawa 1969, s.256 – „ Skierowany w stronę Górek i Nowych Bud 2 szwadron rotmistrza Antoniego Bieleckiego napotyka piechotę nieprzyjaciela, która z tych miejscowości posuwa się na południe. […]. W walce polegli: kapral Mańka, starszy ułan Mazik i ułan Rozdęba. Ranni zostali ułani: Żuchowski, Rzywieniuk, Turski i Jankowski.” Ten fragment wspomnień gen. Romana Abrahama opisuje działania 9 Pułku Ułanów Małopolskich w dniu 17 września 1939r., w rejonie Górki - Nowe Budy. Kwatera żołnierzy Wojska Polskiego poległych w Bitwie nad Bzurą w 1939 r.: cmentarz parafialny w Solcy Wielkiej, gm. Ozorków, pow. Zgierz, opr. H. Wójcik, A. Rokita, S. Rokita, [w:] Bohaterowie Bitwy nad Bzurą w naszej pamięci, red. T. Poklewski-Koziełł, Łęczyca 2009, s. 167 - poz.78, Mazik Hieronim, data zgonu 10.09.1939r.,st. ułan, 9 Pułk Ułanów, miejsce zgonu Parzęczew. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Ogólnopolskiej Komputerowej Bazie Cmentarzy Wojennych, http://groby.radaopwim.gov.pl/grob/11150/ - podaje Hieronim Mazik, st. ułan 9 Pułku Ułanów, cmentarz rzymskokatolicki w Łęczycy, ulica Kaliska. Kwatera wojenna z 1939 r., ale prawdopodobnie dane te dotyczą Hieronima Mazika wymienianego w Księdze pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s.464 (patrz osobny biogram).