dowódca łączności 30 DP w składzie armii "Warszawa"
Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
19 listopad 1983
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Gdynia, Cmentarz Witomiński
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Władysław Maron-Marwicz urodził się 9 lutego 1898 r. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 r. Po wojnie został zweryfikowany w stopniu porucznika służby stałej łączności ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 r. Służył w 3 pułku łączności w Grudziądzu, potem w 2 pułku łączności w Jarosławiu. 1 stycznia 1927 r. uzyskał awans na stopień kapitana. W 1929 r. po reorganizacji i rozformowaniu 2 p. łącz. został przydzielony do 6 batalionu radiotelegraficznego w Jarosławiu, gdzie dowodził kompanią. Dnia 19 marca 1937 r. uzyskał awans na stopień majora, a następnie został dowódcą łączności 30 Dywizji Piechoty w Kobryniu. W kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził łącznością 30 DP. Dnia 12 września 1939 r. został ranny w walkach odwrotowych pod Żyrardowem, po czym dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu VII A w Murnau. Po uwolnieniu z niewoli 29 kwietnia 1945 r. pozostał na Zachodzie. W latach 70. XX w. wrócił do Polski, gdzie zmarł.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, wyd. V popr. i uzup., Warszawa 1985, s. 166, 364.
Maron-Marwicz Władysław - , mjr., oprac. T. Łaszczewski, GENEALOGIA. Stankiewicze z przyjaciółmi, http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=567 [dostęp: 03. 02. 2013.].
