Karta weterana

Nazwisko: MAŁOLEPSZY
Imię #1: Tadeusz
Imię #2:
Imię #3:
Pseudonim:
Imię ojca: Józef
Imię matki: Zofia
Nazwisko rodowe matki: Fredyk
Data urodzenia: 9 grudzień 1910
Miejsce urodzenia: Gniezno
Rodzeństwo: Gracjan Damazy (20 IX 1912 - 8 I 1990), Irena
Stan cywilny: żonaty
Małżonek: Kazimiera Małolepsza (15 V 1912 - 1 VI 2016)
Dzieci:
Ostatni adres:
Narodowość: polska
Wykształcenie: wyższe
Zawód: nauczyciel
Wyznanie: rzymskokatolickie
Tytuł naukowy: mgr
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej: żołnierz, rezerwa
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny: Armia Pomorze
Rodzaj broni lub służby: brak danych
Stopień:

ppor.
Przydział na 1 września 1939: 15 DP
Jednostka: 61 pp
Funkcja na 1 września 1939:
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:
Przebieg służby wojskowej: VIII 1939 - zmobilizowany do Wojska Polskiego
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy: m.in. walki pod Kutnem, nad Bzurą i w obronie Warszawy
Data śmierci: 3 marzec 1977
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku: Gdynia, Cmentarz Witomiński
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys: Tadeusz Małolepszy urodził się 9 grudnia 1910 roku w Gnieźnie w rodzinie robotniczej jako syn Józefa Małolepszego i Zofii z domu Fredyk. Ukończywszy w 1930 roku Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Grudziądzu, w latach 1931-1939 pracował w szkołach powszechnych na terenie Kaszub (Borcz, Stężyce, Wałdowo). Zmobilizowany w sierpniu 1939 roku, wziął udział w kampanii wrześniowej w szeregach 61 pułku piechoty 15 Dywizji Piechoty ze składu armii "Poznań", uczestnicząc m.in. w walkach pod Kutnem, nad Bzurą i w obronie Warszawy. Po kapitulacji trafił do niewoli niemieckiej, spędzając pozostałą część wojny w obozach jenieckich, najdłużej w Oflagu II C w Woldenbergu (Dobiegniewie), w którym więziony był również jego młodszy brat Damazy Gracjan. Po uwolnieniu wrócił pieszo do rodziny w Poznaniu, gdzie pracował na różnych stanowiskach w oświacie. W sierpniu 1950 roku przeniósł się do Gdyni. W mieście tym pracował aż do przejścia na emeryturę w roku 1972. W tym okresie był m.in. podinspektorem w Wydziale Oświaty, kierownikiem Wydziału Oświaty, zastępcą przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni, kierownikiem szkół podstawowych nr 5 i 30. W latach 60. uzupełnił wykształcenie, uzyskując stopień magistra pedagogiki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Będąc już przed wojną czynnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego, działalność związkową kontynuował także po wyzwoleniu. Za swą pracę zawodową i społeczną został odznaczony licznymi medalami i orderami państwowymi oraz branżowymi. Zmarł nagle, przeżywszy 67 lat. Jego ciało pochowano na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła: Tadeusz Małolepszy, biogram na stronie internetowej Oddziału w Gdyni Związku Nauczycielstwa Polskiego, http://www.gdynia.znp.edu.pl/index.php/en/aktualnosci/historia/zasluzeni-dzialacze-znp/83-tadeusz-malolepszy [dostęp: 9 lutego 2015].

Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (zebr. Izabela Choraszewska, wnuczka stryjeczna weterana).

Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2016-06-07 13:37:14 przez izacha15 | Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -

Zdjęcia, dokumenty, pamiątki

Tadeusz Małolepszy z siostrą Ireną (w jasnej bluzce) i koleżanką (fot. ze zb. rodzinnych).Tadeusz Małolepszy (fot. ze zb. rodzinnych).

Komentarze