Karta poległego

Rodzeństwo:
Stan cywilny:	żonaty
Małżonek:	Maria Majewska (z d.Ertel, siostra płk. Zygmunta Ertla)
Dzieci:	Jan, Andrzej
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Piechota
Stopień:	kpt.
Przydział na 1 września 1939:	25 DP
Jednostka:	60 pp

Funkcja na 1 września 1939:	dowódca 3 kompanii w I batalionie
Przydział po 1 września 1939:	60 pp
Funkcja po 1 września 1939:	dowódca 3 kompanii w I batalionie

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. IV (Krzyż Złoty, pośmiertnie), odnotowany pośmiertnie wśród wyróżnionych w walce za odwagę i dzielność (rozkaz dzienny 60 pp nr 196, Warszawa, dn. 24 IX 1939 r.)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:	wraz z 60 pp, m.in. w bitwie nad Bzurą

Data śmierci:	12 wrzesień 1939 [1]
Miejsce śmierci:	Solca Wielka [2]
Przyczyna śmierci:	poległy
Okoliczności śmierci:	W świetle wspomnień kpt. Kazimierza Kuźmińskiego, dowódcy 7 kompanii w III batalionie 60 pułku piechoty: "[…] Niemcy wykonali potężną nawałę ogniową artyleryjską na folwark Wróblew przy szosie ozorkowskiej. Wróblew obsadzał nasz I baon. Po nawale ogniowej uderzyli na Wróblew, rozbili nasz I baon i dalej parli niepowstrzymanie na Solcę i na jej południowy skraj, gdzie znajdowało się dowództwo naszego pułku. […] Tego wieczoru ponieśliśmy dalsze bolesne straty, poległ major Fiszer Aleksander - dowódca I batalionu, poległ kpt. Majewski Bolesław - dowódca kompanii w tym batalionie, przepadł bez wieści, prawdopodobnie dostał się do niewoli, por. Koniński Antoni - też dca kompanii I batalionu. Batalion rozbity, dużo zabitych i rannych" (Kuźmiński 1975, s. 203). Jak relacjonował kpt. Kazimierz Szepietowski, I adiutant 60 pułku piechoty: "Dowódca 3 kompanii kpt. Majewski po powrocie o zmroku do Solcy z kościołem ma ze swej kompanii zaledwie słaby pluton, sam zaś znajduje się w wielkiej depresji na skutek dużych strat i częściowego rozproszenia się kompanii. I jakby dla ulżenia męki duchowej tego dzielnego i ambitnego żołnierza zostaje śmiertelnie ranny w czasie nawały ognia artylerii na południową cześć Solcy Wielkiej" (Szepietowski 1975, s. 335).
Pierwotne miejsce spoczynku #1:
Data ekshumacji:	1939
Pierwotne miejsce spoczynku #2:	Piotrków Trybunalski, Stary Cmentarz Rzymskokatolicki, grób rodzinny
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #3:	-
Data ekshumacji:	-
Obecne miejsce spoczynku:	Pleszew, cmentarz parafii pw. św Floriana, grób rodzinny [3]
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:	Kpt. Kazimierz Szepietowski, I adiutant 60 pułku piechoty o wydarzeniach z wczesnych godzin rannych w dniu 7 września 1939 r. na przedpolu 3 kompanii 60 pp: "Niemiecka kompania cyklistów podeszła o świcie, korzystając z mgły, na odległość do 100 metrów od stanowisk 3 kompanii. Dostawszy się w morderczy ogień maszynowy przeciwnika, Niemcy pozostawili rowery na drodze i rzucili się do szturmu. Ale dzielny dowódca kompanii kpt. Bolesław Majewski nie pozostał bierny. Porwał za sobą odwodowy pluton i rezultat - pobojowisko zasłane trupami nieprzyjaciół oraz zostawione na drodze: samochód osobowy, kilka motocykli i kilkadziesiąt rowerów. Gratuluję Bolciowi pięknego sukcesu i nadzwyczajnej celności strzałów - w głowę lub w pierś" (Szepietowski 1975, s. 316). Małgorzata Majewska, wnuczka pochowanego: "Z ciekawostek: przeżyła tez bitwę klacz dziadka. Opiekował się nią ordynans, gdzieś na wsi. Trafiła do gospodarstwa jako koń roboczy, ale miała się dobrze. Nazwiska ordynansa, niestety, nie pamiętam, a szkoda, bo był bardzo oddany rodzinie dziadka".
Historia pochówku:	Bezpośrednio po śmierci ciało oficera złożono w mogile zbiorowej. W tydzień lub dwa tygodnie po bitwie wdowa po nim, mająca wówczas 32 lata, za pośrednictwem ordynansa męża odnalazła jego miejsce pochówku, a następnie przy pomocy jednego z pobliskich mieszkańców dokonała ekshumacji poległego, którego - wobec owinięcia głowy bandażem - zidentyfikowała po koronce na zębach, którą sama, jako stomatolog, wykonała, po medaliku na szyi i po niebieskim sweterku, który miał pod mundurem. Zwłoki w cynowej trumnie przewiozła do Piotrkowa Trybunalskiego i pochowała w grobie rodzinnym na tamtejszym Starym Cmentarzu Rzymskokatolickim, w którym leżą jego rodzice i siostry. Około r. 1978/1979 jeden z synów pochowanego, pragnąc mieć bliżej na grób z rodzinnego Ostrowa Wielkopolskiego, zorganizował ponowną, tym razem oficjalną, ekshumację szczątków z Piotrkowa Trybunalskiego na cmentarz parafialny w Pleszewie, do grobowca rodziny Ertlów, tj. teściów oficera, w którym spoczywają do dziś. Przy ekshumacji dokładnie obejrzał czaszkę, odnotowując m.in. pęknięcie od szrapnela, a jednocześnie potwierdził pozostałe elementy znane z poprzedniej ekshumacji.
Poszukiwania mogiły:	Pierwotne miejsce pochówku poległego oficera na przełomie września i października 1939 r. odnalazła jego żona za pośrednictwem ordynansa męża.
Źródła:	Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 440 (dalej KPŻP). Kwatera żołnierzy Wojska Polskiego poległych w Bitwie nad Bzurą w 1939 r.: cmentarz parafialny w Solcy Wielkiej, gm. Ozorków, pow. Zgierz, oprac. H. Wójcik, A. Rokita, S. Rokita, [w:] Bohaterowie Bitwy nad Bzurą w naszej pamięci, red. T. Poklewski-Koziełł, Łęczyca 2009, s. 170 - poz. 71 (dalej: Wykaz 2009). Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (Małgorzata Majewska, wnuczka pochowanego). Kuźmiński K., Dziennik dowódcy kompanii, [w:] Wspomnienia z wrześniowych dni. Wielkopolanie o kampanii wojennej 1939, wybór, oprac. i wstęp E. Makowski, przedmowa Z. Załuski, Poznań 1975, s. 203 (dalej: Kuźmiński 1975). Szepietowski K., 60 pułk piechoty na szlaku bojowym, [w:] Wspomnienia z wrześniowych dni. Wielkopolanie o kampanii wojennej 1939, wybór, oprac. i wstęp E. Makowski, przedmowa Z. Załuski, Poznań 1975, s. 316, 317, 335 (dalej: Szepietowski 1975). Polak B., Wojskowe przygotowania obronne na terenie Kaliskiego (kwiecień - sierpień 1939 r.), [w:] Udział społeczeństwa Ziemi Kaliskiej w wojnie obronnej 1939 roku, red. B. Polak, Kalisz 1979, Zał. IV - s. 191 (dalej: Polak 1979). Bauer P., 25 Kaliska Dywizja Piechoty w obronie Ojczyzny, wrzesień 1939 r., [w:] Udział społeczeństwa Ziemi Kaliskiej w wojnie obronnej 1939 roku, red. B. Polak, Kalisz 1979, s. 240, 274 - przyp. 38, Zał. II - s. 318, VI - s. 323 (dalej: Bauer 1979). Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 480 (dalej: Bauer, Polak 1982).
Uwagi:	Pamiątki po poległym, tj. szablę , czapkę od galowego munduru, dokument nadania Orderu Wojennego "Virtuti Militari" i inne drobne przedmioty, członkowie rodziny przekazali do Muzeum Armii "Poznań" w Poznaniu.
Przypisy:	[1] a) 12 września 1939 (źródło: KPŻP; Wykaz 2009); b) 11 września 1939 (źródło: Kuźmiński 1975; Szepietowski 1975, s. 335; Bauer 1979, Zał. VI - s. 323); c) brak danych (źródło: Polak 1979; Bauer, Polsk 1982); [2] a) Solca Wielka (źródło: KPŻP; Wykaz 2009; Szepietowski 1975, s. 335); b) folw. Wróblew (źródło: Kuźmiński 1975; Bauer 1979, Zał. VI - s. 323); c) brak danych (źródło: Polak 1979; Bauer, Polsk 1982); [3] a) Pleszew, cmentarz parafii pw. św Floriana (źródło: tradycja rodzinna); b) Solca Wielka, kwatera wojenna (źródło: KPŻP; Wykaz 2009); c) brak danych (źródło: Kuźmiński 1975; Szepietowski 1975; Polak 1979; Bauer 1979; Bauer, Polak 1982);