Karta poległego

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:	Września

Narodowość:	polska
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:	rzymskokatolickie
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Piechota
Stopień:	kpt.
Przydział na 1 września 1939:	17 DP
Jednostka:	68 pp

Funkcja na 1 września 1939:	dowódca 3 kompanii w 68 pp (do 11 września 1939r.)
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:	dowódca 1 batalionu 68 pp (od 12 do 16 września 1939r.)

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Głowacki 1969: Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:	Szlak bojowy z 68 PP od Wrześni (1.IX) poprzez natarcia na Górę św. Małgorzaty i Małachowice oraz dwór w Modlnej (9-12 IX) a następnie walki pod Sochaczewem (16 IX)

Data śmierci:	16 wrzesień 1939
Miejsce śmierci:	Karwowo
Przyczyna śmierci:	poległy
Okoliczności śmierci:	Głowacki, s. 85: " Około godziny 16:30 dowódca 1 batalionu 68 pp otrzymał rozkaz o rozpoczęciu natarcia (o godzinie 14.00) na dwór Trojanów i mostek na Bzurze, a następnie na Nowa Wieś. Batalion ruszył, zepchnął patrole nieprzyjacielskie i osiągnął wschodni skraj lasu. Tu został zatrzymany bocznym ogniem karabinów maszynowych, które zlikwidował wypadem ppor. Józef Libner - dowódca plutonu z 3 kompani. Niestety ze stanowisk zza Bzury Niemcy skierowali silny ogień artylerii na lasek. W ciemnościach zaginął dowódca batalionu kpt. Bronisław Magdziarski, a batalion rozproszył się."
Pierwotne miejsce spoczynku #1:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #2:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #3:
Data ekshumacji:
Obecne miejsce spoczynku:	Sochaczew - Trojanów, Al. 600-lecia, cmentarz wojenny
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:	Gdy 12 września rano w rejonie Celestynowa opadła mgła, to okazało się, że oddziały polskie są zwyczajnie przemieszane z niemieckimi. Doszło do wielu bezpośrednich starć, w których górę brali Polacy. Niemcy porzucali nawet czołgi, a do niewoli dostało się ich wielu, w tym duża grupa oficerów. Batalion MAGDZIARSKIEGO, będący odwodem dowódcy piechoty dywizyjnej, brawurowym atakiem na bagnety opanował dwór w Modlnej już o 11.00. Godzinę później oddziały polskie zdobyły Celestynów. Dowódca Armii tak to ocenił: Nasza 17 DP odniosła duży sukces. Bo o ile postępowała dotąd raczej za powoli, gdyż za dużo zwracała uwagi na trudne działania sąsiadów, to pod Celestynowem, na północ od Łodzi, miała swój wielki dzień. Po silnym i skutecznym przygotowaniu artyleryjskim uderzyła 17 DP na dwa pułki 17 DP niemieckiej, broniące wzgórza pod Celestynowem i zdobyła to wzgórze. Do krwawych pól bitew pod Łęczycą i Piątkiem, dołączył się teraz Celestynów (St. Kutrzeba, Bitwa nad Bzurą, Łódź 1957).
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła:	Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 438. Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, Aneks 1 - s. 144, Aneks 2 - s. 162, Aneks 3 - s. 173, Aneks 4 - s. 175 (dalej: Głowacki 1969). www.wrzesnia.info.pl
Uwagi: