# Walentyna Łuczak-Junike (nauczycielka, następnie starannie przeszkolona w Centrali Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego w zakresie działań wywiadowczych i skierowana do Berlina, gdzie wyszła za mąż, otrzymując obywatelstwo niemieckie; kierowała polską placówką wywiadowczą Inga; chcąc pogłębić więź z intelektualnymi odłamami społeczeństwa berlińskiego i poznać dogłębnie miejscowe obyczaje, w uzgodnieniu z warszawską centralą podjęła studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Berlinie; prowadziła działalność wywiadowczą skutecznie; zmarła po wojnie; miała syna);
# Leon Łuczak (ur. 1910, Bochum, lekarz med., por. rez., zmobilizowany 1939, wzięty do niewoli sowieckiej, osadzony w Starobielsku, zamordowany 1940 w Charkowie; żonaty z Katarzyną z d. Glabisz, ur. 31 I 1916, Sarbinowo, studentką medycyny, po II wojnie światowej - pielęgniarką, zm. 1 VI 2013, Poznań; mieli dwoje dzieci: Andrzej, ur. 13 IX 1937, Poznań, mgr wychowania fizycznego; Ewa, po mężu Koczorowska-Kaliszan, ur. 17 VI 1939, Poznań, mgr ekonomii, zm. 2 VII 2002, Poznań);
Stan cywilny:
żonaty
Małżonek:
Mirosława Łuczak (z d. Guttmann, ur. w Charkowie; studiowała historię i psychologię na Uniwersytecie Poznańskim; w celu zapewnienia dzieciom odpowiednich warunków do życia, wyszła powtórnie za mąż za Bernarda Frenkla i wyemigrowała do USA; podejmowała się różnych zajęć, dokształcała się, prowadziła własny pensjonat, opiekowała się starszymi itp.; wielokrotnie odwiedzała krewnych w Polsce; zm. w Chicago)
Dzieci:
# Teresa Łuczak (ur. 27 VIII 1938, Poznań, zm. 19 IX 2016, Fairbanks, Alaska, USA; w latach 1945-1950 żyła wraz z całą rodziną w amerykańskim obozie przejściowym w RFN; 19 VIII 1950, w wieku 12 lat, wraz z matką Mirosławą, bratem Edwardem i ojczymem Bernardem wyemigrowała do USA; ukończyła dwuletnie studium medyczne; w latach 70. osiedliła się na stałe w Fairbanks na Alasce; podejmowała liczne prace na rzecz ochrony środowiska naturalnego; miała syna Stephana Luczak, obecnie zamieszkałego na Filipinach);
# Edward Luczak (ur. 21 IV 1940, Kalisz; zamieszkały w Chicago, USA; w latach 1945-1950 żył wraz z całą rodziną w amerykańskim obozie przejściowym w RFN, skąd w wieku 10 lat wyemigrował do USA; w wieku 20 lat wstąpił do armii amerykańskiej i został przeszkolony na inżyniera bojowego i sapera; przez trzy i pół roku stacjonował w Europie, po czym w randze starszego sierżanta powrócił do Chicago; w 1965 zajął się własną działalnością gospodarczą; żonaty z Lyndą, ojczym dwójki dzieci);
Ostatni adres:
Poznań
Narodowość:
polska
Wykształcenie:
wyższe
Zawód:
leśnik
Wyznanie:
rzymskokatolickie
Tytuł naukowy:
mgr
Stanowisko:
asystent na Uniwersytecie Poznańskim, Wydział Rolno-Leśny
Ranny 11 września 1939 r. podczas walk w Małachowicach, zmarł 30 października 1939 r. w szpitalu w Kutnie (Głowacki 1969, Aneks 1 - s. 147, Aneks 2 - s. 164, Aneks 4 - s. 179).
inskrypcja na jednej z trzynastu zbiorczych imiennych tablic epitafijnych ściany pamięci w obrębie kwatery wojennej na cmentarzu parafialnym w Kutnie
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
zegarek
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:
archiwum rodzinne
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 428 (dalej: KPŻP).
Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, s. 54, Aneks 1 - s. 147, Aneks 2 - s. 164, Aneks 4 - s. 179 (dalej: Głowacki 1969).
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 306, 473 (dalej: Bauer, Polak 1982).
Okoliczności śmierci błędnie: 1) Ranny 11 września 1939 r. podczas natarcia 1 batalionu 69 pp na Dybówkę, zmarł z ran w drodze do szpitala w Kutnie (Głowacki 1969, s. 54); 2) Zginął 11 września 1939 r. podczas walk 1 batalionu 69 pp o Dybówkę (Bauer, Polak 1982, s. 306);
[1] ppor. rez. / ppor. (źródło: Głowacki 1969; Bauer, Polak 1982, s. 473 / KPŻP; Bauer, Polak 1982, s. 306) [2] a) 30 października 1939 (źródło: KPŻP; Głowacki 1969, Aneks 2 - s. 164); b) 11 września 1939 (źródło: Bauer, Polak 1982, s. 306); c) 11 września 1939 (lub później) (źródło: Głowacki 1969, s. 54); [3] a) Kutno (źródło: KPŻP; Głowacki 1969, Aneks 1 - s. 147, Aneks 2 - s. 164); b) "w drodze do szpitala w Kutnie" (źródło: Głowacki 1969, s. 54);
Ostatnie zmiany: 2017-03-23 01:41:36 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -