Jak wspomina ppor. Edward Cordes, dowódca 2 plutonu w II szwadronie 14 p. uł., a następnie (od 2 września) oficer łącznikowy sztabu Podolskiej BK: "Zaraz następnego dnia po przyjściu do stolicy stałem z kolegą ppor. Żurowskim koło koszar szwoleżerów, kiedy ułan z mego plutonu, Łoziński, zameldował się u mnie z siodłem, które zdjął z zabitego pod nim konia kilka kilometrów od Warszawy. Siodło niósł, ponieważ tak kazał regulamin" (cyt. za: Rozdżestwieński 2008).
Historia pochówku:
Źródła:
Rozdżestwieński P. M., Ułani Jazłowieccy. Zarys działań pierwszego rzutu 14. pułku ułanów Jazłowieckich w kampanii wrześniowej 1939 roku, Warszawa 2008, s. 124 (dalej: Rozdżestwieński 2008).
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2014-01-14 15:25:41 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -