Ur. 29 VII 1888 w Starej Wsi k. Siedlec. Uczęszczał do prywatnego Gimnazjum Św. Wojciecha w Warszawie. W 1909 wyjechał do Francji, gdzie studiował w Szkole Nauk Politycznych w Paryżu. Po powrocie do kraju w 1913 podejmuje pracę w Banku Spółdzielczym, a po wybuchu I wojny światowej 1 VIII 1914 pracuje w Zarządzie Kolei, potem w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami. Opracował I wydanie Słownika architektów. Od VII 1917 pracuje jako referent w ówczesnym Ministerstwie Rolnictwa. Od 1919 w stopniu por. służył w WP. Po wojnie zweryfikowany w stopniu kpt. sł. st. z starszeństwem od 1 XII 1920. Przeniesiony do Korpusu Oficerów Administracji Wojskowej-Dział Kanc. Od 1921 oficer w Gabinecie Ministra Spraw Wojskowych, gdzie pełnił funkcję kierownika podreferatu orderów i odznaczeń, a następnie przeniesiony po 1926 do Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego. Przeniesiony w stopniu kpt. w 1929 w stan spoczynku z przydziałem do Korpusu oficerów Administracji Wojskowej w st. sp. Następnie pracował na stanowisku kierownika biura w Zarządzie Głównym Związku Kombatantów w Warszawie. W VIII 1939 zmobilizowany do WP. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku kierownika kancelarii sztabu Armii „Poznań”. Uczestnik walk z Niemcami na szlaku bojowym Armii „Poznań”, potem w obronie Warszawy. Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Wojnę spędził w oflagu m. in. w II C w Woldenbergu. Po uwolnieniu z niewoli 31 I 1945 powrócił do kraju i wstąpił do WP. Początkowo pracował w Muzeum Wojska Polskiego. Awansowany do stopnia mjr w 1945. Następnie od 1946 oficer w Departamencie Personalnym MON. W 1947 awansowany do stopnia ppłk-a i w tym samym roku jako przedwojenny oficer WP w ramach czystek zostaje zwolniony z wojska. Później pracował w Biurze Ochrony Zabytków i Instytucie Urbanistyki i Architektury w Warszawie.
Zmarł w Warszawie 05 IV 1956.
Żonaty z Heleną Marią z d. Marconi. Miał 3 synów i córkę.
Był autorem wielu cennych prac z dziedziny historii i biografistyki.
Odznaczony: Orderem Odrodzenia Polski kl. 5 i medalami zagranicznymi.
Rocznik oficerski 1924, 1928;
Rocznik oficerski rezerw 1934;
Polski Słownik Biograficzny, t. XVIII. Wrocław 1973;
P. Bauer – B. Polak. Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939. Poznań 1983.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=567
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 346 (dalej: Głowacki).
Uwagi:
Głowacki: stopień wojskowy - kpt.
Ostatnie zmiany: 2012-02-17 14:46:50 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -