# od 1917 - w Polskiej Organizacji Wojskowej;
# 1919-1920 - jako kapral 24 pułku piechoty Wojska Polskiego na wojnie polsko-bolszewickiej;
# 1924 - odnotowany w stopniu ppor. sł. st. adm. (dział kanc.) ze starszeństwem z dniem 1 VII 1923 r. (lokata 1.);
# 1928 - odnotowany w stopniu por. sł. st. adm. (dział kanc.) ze starszeństwem z dniem 1 VII 1925 r. (lokata 1.) i przydziałem do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu nad Bugiem;
# 1932 - odnotowany w stopniu por. sł. st. adm. (grupa kanc.) ze starszeństwem z dniem 1 VII 1925 r. (lokata 1.) i przydziałem do DOK Nr IX;
# 5 VI 1935 - odnotowany w stopniu por. sł. st. piech. ze starszeństwem z dniem 1 VII 1925 r. (lokata 21./858.) i przydziałem do 62 pułku piechoty w Bydgoszczy;
Odznaczenia:
Krzyż Zasługi, Order Wojenny "Virtuti Militari", Order Odrodzenia Polski (Krzyż Komandorski, pośmiertnie)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 62 pp, m.in. na Pomorzu i w bitwie nad Bzurą; ranny w walce; wzięty do niewoli niemieckiej;
tablica pamiątkowa wmurowana w kościele parafii rzymskokatolickiej pw. św. Stanisława Kostki w Warszawie, ul. Hozjusza
Życiorys:
Władysław Liniarski urodził się 23 listopada 1897 roku w rodzinie chłopskiej koło Włoszczowy. Od 1917 roku działał w Polskiej Organizacji Wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości przez państwo polskie jako kapral 24 pułku piechoty Wojska Polskiego walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie międzywojennym służył jako oficer zawodowy, m.in. w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu nad Bugiem i 62 pułku piechoty w Bydgoszczy. W kampanii polskiej 1939 roku dowodził w stopniu kapitana II batalionem 62 pp ze składu 15 Dywizji Piechoty armii "Pomorze", walcząc m.in. na Pomorzu i w bitwie nad Bzurą. Ranny w walce, został wzięty do niewoli niemieckiej, z której uciekł. Zaangażowawszy się w działalność konspiracyjną (pseudonimy "Mścisław", "Jan", "Wuj"), w której dosłużył się stopnia pułkownika, pełnił od 1940 roku funkcję komendanta Okręgu Białystok Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. W związku z aresztowaniami sowieckimi latem 1944 roku zakończył na terenie okręgu akcję "Burza". Po rozwiązaniu Armii Krajowej przekształcił podległe sobie struktury w Armię Krajową Obywatelską, podejmując działalność antykomunistyczną. Aresztowany w lipcu 1945 roku, został 20 maja 1946 roku skazany na karę śmierci, którą na mocy amnestii zamieniono na 7 lat pozbawienia wolności. Więzienie opuścił ze zniszczonym zdrowiem w 1954 roku. Dokumentował historię Armii Krajowej, włączywszy się w działalność środowisk kombatanckich, a w latach 70. XX w. - niepodległościową. Zmarł 12 kwietnia 1984 roku w Warszawie.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
"Rocznik Oficerski", 1924, s. 1290 (dalej: RO 1924).
"Rocznik Oficerski", 1928, s. 833 (dalej: RO 1928).
"Rocznik Oficerski", 1932, s. 360, 477 (dalej: RO 1932).
Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty: 5 czerwiec 1935 r. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów "Przeglądu Piechoty", Warszawa 1935, s. 109 (dalej: Lista starszeństwa 1935).
Kryska-Karski T., Piechota polska 1939-1945. Materiały uzupełniające do "Księgi chwały piechoty", wydanej w Warszawie, w 1939 r., z. 5, Londyn 1971, s. 49; z. 17, Londyn 1974, s. 41 (dalej: Kryska-Karski 197[...]).
Bohater Wyklęty: Pułkownik Władysław Liniarski ps. "Mścisław", "Jan", "Wuj", oprac. P. Gawryszczak, [w:] Rok Żołnierzy Wyklętych: 1 marca-21 października 2013, http://rokzolnierzywykletych.pl [dostęp: 1 III 2018] (Gawryszczak 2013).
