# 2 IX 1935 - 14 X 1938 - w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu (XV Promocja, lokata 91.);
# 15 X 1938 - promowany na stopień ppor. sł. st. art. (lokata 98.) z przydziałem do 4 pułku artylerii lekkiej w Inowrocławiu;
Zmarł 1 listopada 1939 r. o godz. 5:45 w szpitalu wojennym zlokalizowanym w koszarach 28 pułku Strzelców Kaniowskich u zbiegu ulic Żeligowskiego i 1 Maja w Łodzi w wyniku ciężkich ran odniesionych w boju w rej. m. Bogoria, pow. Łowicz: "Od świtu 16 września npl na całym odcinku zajmowanym przez 4. DP rozpoczął silny ostrzał artyleryjski. O godz. 6 ruszyła do natarcia niemiecka 24. DP. Mimo wsparcia udzielonego przez 4 pal (bez III dyonu) Niemcom udało sie sforsować Bzurę i zająć Urzecze oraz Strugienicki Młyn, po rozbiciu batalionu ON. Silny nacisk npla spowodował około godz. 8 odwrót III/14. pp. Osłaniał go ogniem II dyon ze stanowisk w rejonie m. Bogoria. W tym czasie I dyon wspierał pozostałe bataliony 14. pp. W zaistniałej sytuacji wystąpiła konieczność zmiany stanowisk artylerii nad rzekę Słudwię. Jej szeroka i trudna do przejścia dolina opóźniała przegrupowanie 4. pal. Z osłabienia ognia polskiej artylerii skorzystali Niemcy, którzy główny nacisk skierowali na Bogorię, Jackowice i Zduny Kościelne. Jednak celny, silny i doskonale prowadzony ogień polskiej artylerii zadał tego dnia niemieckiej 24. DP wysokie straty, co potwierdza oficjalna kronika tej jednostki. Wyróżniła się wtedy 5. bateria, która osłaniała piechotę ogniem na wprost. Śmiertelnie ranny został wtedy oficer ogniowy 5. baterii ppor. Edward Lankamer" (Zarzycki 1995, s. 30-31). Przebywając w szpitalu, skontaktował się listownie z wujostwem Kulińskimi, zamieszkałymi w Łodzi, przy al. Kościuszki 39: "Kochani Wujostwo! Od kilku dni jestem w szpitalu stworzonym z koszar 28 p.p. (ul. Róg Żeligowskiego i 1 Maja). Ja już przez nieznaną mi niewiastę raz Wujostwo zawiadamiałem, ale ponieważ bez skutku (sądzę, że nie była), więc uskuteczniam to drugi raz. Tutaj odwiedzają po południu, gdzieś od godziny 3:00. Przychodzą też i w innym czasie, ale trzeba pewnych zabiegów, aby wpuścili. Koniec. Edek Lankamer" (archiwum rodzinne - Jan Kwapisz).
# zbiorcza, imienna tablica epitafijna na jednej z mogił zbiorowych kwatery wojennej na cmentarzu rzymskokatolickim pw. św. Antoniego w Łodzi, ul. Solec;
# krzyż metalowy z imienną tabliczką epitafijną na jednej z mogił kwatery wojennej na cmentarzu rzymskokatolickim pw. św. Antoniego w Łodzi, ul. Solec (stopień: "por.");
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:
Życiorys:
Edward Lankamer urodził się 9 maja 1914 roku w Kaszewicach w powiecie Piotrków jako syn Edwarda Lankamera i Stanisławy z Horków. Mieszkał w Bełchatowie, przy ulicy Czaplinieckiej 1. Od 2 września 1935 do 14 października 1938 roku odbywał szkolenie w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. W dniu 15 października 1938 roku otrzymał promocję na stopień podporucznika służby stałej artylerii z przydziałem do 4 pułku artylerii lekkiej w Inowrocławiu. W szeregach tego samego oddziału, na stanowisku oficera ogniowego 5 baterii w II dywizjonie, wziął udział w kampanii polskiej 1939 roku, walcząc m.in. w bitwie nad Bzurą. Ciężko ranny w rejonie miejscowości Bogoria w powiecie Łowicz, zmarł 1 listopada 1939 roku w szpitalu wojennym w Łodzi.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 405 (dalej: KPŻP).
Zarzycki P., 4 Kujawski Pułk Artylerii Lekkiej, Pruszków 1995 [Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, z. 65], s. 31, 41 (dalej: Zarzycki 1995).
Łukasiak J., Szkoła Podchorążych Artylerii w Toruniu 1923-1939, Pruszków 2000, s. 56, 142 (dalej: Łukasiak 2000).
Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (zebr. Piotr Langkamer).
