Karta weterana

Nazwisko: LALICZYŃSKI
Imię #1: Bronisław
Imię #2: Józef
Imię #3:
Pseudonim:
Imię ojca: Józef
Imię matki: Rozalia
Nazwisko rodowe matki: Ogonowska
Data urodzenia: 14 marzec 1897
Miejsce urodzenia: Kąkolniki, pow. Rohatyn
Rodzeństwo:
Stan cywilny: żonaty
Małżonek: Józefa Jakubowska (od 30 IV 1921)
Dzieci: Anna (po mężu Haase, ur. 1921), Krystyna Janina (po mężu Mujżel, ur. 1927)
Ostatni adres:
Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:
Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej: żołnierz, zawodowa służba wojskowa
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny: Armia Łódź
Rodzaj broni lub służby: Piechota
Stopień:

ppłk
Przydział na 1 września 1939: 2 DP Leg.
Jednostka: 4 pp Leg.
Funkcja na 1 września 1939: dowódca pułku
Przydział po 1 września 1939: 4 pp
Funkcja po 1 września 1939: dowódca pułku (od 14 IX podporządkowanego Dowództwu Obrony Modlina ze składu Armii "Warszawa")
Przebieg służby wojskowej: # od 14 VIII 1914 - w oddziale Legionu Wschodniego;
# od IX 1914 - w batalionie uzupełniającym 1 pułku piechoty Legionów Polskich w Krakowie, następnie w stopniu sierż. na stanowisku szefa kompanii i dowódcy plutonu w 6 kompanii 2 pp LP na froncie I wojny światowej;
# III 1915 - przeniesiony na stanowisko dowódcy plutonu 7 kompanii 3 pp LP;
# 13 V 1915 - ranny pod Czerniawą na Bukowinie, następnie przez okres dwóch tygodni w szpitalu na Węgrzech;
# od 17 VI 1915 - w 4 kompanii 4 pp Leg.;
# od 15 VII 1915 - w stopniu pchor. ponownie na froncie (walki na Lubelszczyźnie i Wołyniu);
# 1 III - 1 V 1916 - w Szkole Chorążych LP w Legionowie;
# z dniem 1 V 1916 - mianowany chorążym piech.;
# od 14 VI 1916 - na stanowisku dowódcy taboru 4 pp LP;
# 22 IX - 9 XI 1916 - na stanowisku adiutanta I baonu;
# 9-17 XI 1916 - jako oficer 2 kompanii;
# 17-25 XI 1916 - ponownie na stanowisku adiutanta I baonu;
# 25 XI 1916 - 2 I 1917 - ponownie jako oficer 2 kompanii;
# od 15 II 1917 - na stanowisku dowódcy kompanii rekruckiej;
# od 4 V 1917 - w obozie wyszkoleniowym nr 4 w Zambrowie;
# VII 1917 - zwolniony z Legionów Polskich po kryzysie przysięgowym;
# 3 XI 1917 - wcielony do armii austriackiej i wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu w batalionie zapasowym 58 pułku piechoty;
# VII 1918 - promowany na stopień ppor.;
# od 1 XI 1918 - w Wojsku Polskim;
# 9 XI 1918 - na stanowisku dowódcy plutonu 1 lubelskiego pułku piechoty (od XII 1918 - 23 pułku piechoty);
# 14 XI 1918 - awansowany na stopień por. sł. st.;
# od 19 XI 1918 - w walkach z Ukraińcami w grupie mjr. W. Scaevoli-Wieczorkiewicza;
# od 19 XII 1918 - na stanowisku dowódcy kompanii;
# od 2 I 1919 - na stanowisku dowódcy szkoły podoficerskiej I batalionu 23 pp;
# 11 III - 20 VI 1919 - na stanowisku zastępcy dowódcy, a następnie dowódcy I batalionu 23 pp;
# 20 IV - 1 VI i 20 VI - 1 VIII 1919 - w szpitalu w Lublinie (tyfus);
# 2 VIII 1919 (po powrocie do pułku) - na stanowisku dowódcy kompanii w batalionie zapasowym 23 pp;
# od 13 IV 1920 - na stanowisku dowódcy 1 kompanii w II batalionie wartowniczym;
# 27 VII 1920 - awansowany na stopień kpt. sł. st. piech. i mianowany dowódcą II batalionu 167 pułku piechoty (rezerwowego);
14-16 VIII 1920 - na czele II batalionu 167 pp w bitwie warszawskiej, m.in. w obronie fortu Dębe k. Zegrza, następnie w działaniach pościgowych za cofającymi się oddziałami bolszewickimi;
# od 4 II 1921 (po zakończeniu działań wojennych) - na stanowisku dowódcy obozu jenieckiego w Biedrusku k. Poznania;
# od 25 III 1921 - na stanowisku dowódcy batalionu zapasowego 8 pułku piechoty Legionów w Lublinie;
# od 15 IV 1921 - na stanowisku okręgowego inspektora obozu jeńców i internowanych Dowództwa Okręgu Generalnego Lublin;
# od 16 V 1921 - na stanowisku zastępcy komendanta m. Lublina;
# 3 V 1922 - zweryfikowany w stopniu kpt. sł. st. piech. ze starszeństwem z dniem 1 VI 1919 r.;
# od 19 V 1922 - na stanowisku dowódcy III batalionu 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim;
# od 13 VII 1922 - na stanowisku dowódcy batalionu sztabowego 8 pp Leg.;
# 26 V 1923 - 20 VII 1925 - na stanowisku dowódcy I batalionu 23 pp;
# 20 VII - 31 VIII 1925 - na stanowisku dowódcy kompanii I batalionu 23 pp;
# 1 IX 1925 - 22 V 1927 ponownie na stanowisku dowódcy I batalionu 23 pp;
# 2 V 1926 - awansowany na stopień mjr. sł. st. piech. ze starszeństwem z dniem 1 VII 1925 r.;
# 17 IX - 21 XII 1926 - na kursie oficerów sztabowych w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu;
# od 23 V 1927 - na stanowisku dowódcy III batalionu 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu;
# od 24 VIII 1928 - na stanowisku wykładowcy w Centralnej Szkole Strzelniczej;
# od 25 V 1929 - na stanowisku dyrektora nauk w Centralnej Szkole Strzelniczej;
# od 6 II 1930 - na stanowisku dowódcy batalionu szkolnego oraz komendanta Centralnej Szkoły Podoficerskiej Korpusu Ochrony Pogranicza w Osowcu;
# 1 I 1932 - awansowany na stopień ppłk. sł. st. piech.;
# 11 IV - VII 1934 - na kursie dowódców pułków w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie;
# 2 VIII 1935 - 19 IV 1937 - na stanowisku zastępcy dowódcy 58 pułku piechoty w Poznaniu;
# z dniem 20 IV 1937 - przeniesiony na stanowisko zastępcy dowódcy 72 pułku piechoty w Radomiu;
# VI-VII 1937 - odkomenderowany do prac w sztabie Inspektora Armii, gen. M. Norwid-Neugebauera;
# 19 II 1938 - 20 III 1939 - na stanowisku dowódcy 28 pułku piechoty w Łodzi;
# z dniem 20 III 1939 - na stanowisku dowódcy 4 pułku piechoty Leg. w Kielcach;
Odznaczenia: Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. V (Krzyż Srebrny nr 6261, za wojnę polsko-bolszewicką) i kl. IV (Krzyż Złoty nr 00225, za męstwo, odwagę i bohaterstwo okazane na polu walki we IX 1939), Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych (trzykrotnie), Order Odrodzenia Polski kl. V, Złoty Krzyż Zasługi
Wrzesień 1939 - szlak bojowy: wraz z 4 pp Leg. na szlaku bojowym od rzeki Warty do Modlina; 13 IX 1939 - lekko ranny pod Ołtarzewem w czasie próby przebicia do Warszawy; 14-29 IX 1939 - w obronie Modlina;
Data śmierci: 18 marzec 1966 [1]
Miejsce śmierci: Londyn
Obecne miejsce spoczynku: Strońsko n. Wartą [2]
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys: Bronisław Józef Laliczyński urodził się 14 marca 1897 roku w Kąkolnikach w powiecie Rohatyn w Małopolsce Wschodniej jako syn Józefa Laliczyńskiego i Rozalii z Ogonowskich. Uczęszczał do II gimnazjum w Stanisławowie. Od 1912 roku był członkiem skautingu oraz Polskich Drużyn Strzeleckich. Ukończył szkołę podoficerską PDS. W 1918 zdał maturę. W latach 1914-1918 brał udział w I wojnie światowej, walcząc w szeregach Legionów Polskich, a następnie armii austro-węgierskiej. 1 listopada 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, w którym służył nieprzerwanie do wybuchu II wojny światowej, awansując kolejno na stopień podporucznika (1918), porucznika (1918), kapitana (1920), majora (1926), wreszcie podpułkownika (1932). W latach 1918-1921 uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych służył m.in. w 8 pułku piechoty Legionów, 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim, 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu, 58 pułku piechoty w Poznaniu, 72 pułku piechoty w Radomiu czy 28 pułku piechoty w Łodzi. Z dniem 20 marca 1939 roku objął dowództwo 4 pułku piechoty Legionów w Kielcach. Na tym samym stanowisku wziął udział w kampanii polskiej 1939 roku. Uczestniczył w walkach z wrogiem na szlaku bojowym od walk granicznych nad Wartą do Modlina. 13 września w czasie próby przebicia do Warszawy został lekko ranny pod Ołtarzewem. Mimo to przebił się z dowodzonym oddziałem do Modlina, a od 14 do 29 września brał udział w jego obronie. Po kapitulacji Modlina znalazł się w niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagach II B Arnswalde, II C Woldenberg i X A Sandbostel. Brał udział w obozowej konspiracji. Po uwolnieniu (2 maja 1945 roku) wyjechał do Włoch, gdzie dołączył do II Korpusu Polskiego dowodzonego przez generała Władysława Andersa, mianowany zastępcą dowódcy 1 Brygady 3 Dywizji Strzelców Karpackich. We wrześniu 1946 roku wraz z II KP został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Po demobilizacji pozostał na emigracji i zamieszkał w Londynie. Aż do śmierci przewodniczył Kołu Czwartaków w Wielkiej Brytanii. Zmarł 18 marca 1966 roku w Londynie.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła: Wróblewski J., Armia "Łódź" 1939, Warszawa 1975, s. 398 (dalej: Wróblewski 1975).

Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, wyd. V popr. i uzup., Warszawa 1985, s. 157, 173, 279, 353 (dalej: Głowacki 1985).

Kozłowski W., Dowódcy 28 Pułku Strzelców Kaniowskich (Łódź) 1918-1939. Próba charakterystyki, "Rocznik Łódzki", t. LV, 2008, s. 103-104 (dalej: Kozłowski 2008).

Tradycja rodzinna (zebr. Marcin Haase).

Laliczyński Bronisław Józef - , ppłk piech., oprac. T. Łaszczewski, GENEALOGIA. Stankiewicze z przyjaciółmi, www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=567 [dostęp: 28 lutego 2012] (dalej: Stankiewicze.com).

Uwagi:
Przypisy: [1] a) 18 III 1966 (źródło: Głowacki 1985; Kozłowski 2008); b) 18 II 1966 (źródło: Stankiewicze.com); c) brak danych (źródło: Wróblewski 1985);
[2] a) w Strońsku n. Wartą (źródło: Głowacki 1985); b) "prochy pochowano w Strońsku nad Wartą względnie w Zapolicach (?), siedzibie władz gminy" (źródło: Kozłowski 2012, s. 104); c) "jego prochy 9 X 1966 zostały przewiezione do kraju i złożone na cmentarzu wojennym 4 pp leg. w Zapolicach pow. Łask" (źródło: Stankiewicze.com);
Ostatnie zmiany: 2016-03-10 21:33:57 przez redakcja | Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -

Zdjęcia, dokumenty, pamiątki


Komentarze