# Feliks (ur. 16 IX 1896, Zelgno, pow. Toruń);
# Aniela (ur. 13 VII 1899, Zelgno, pow. Toruń);
# Franciszek (ur. 26 V 1901, Zelgno, pow. Toruń);
# Helena (ur. 6 V 1903, Zelgno, pow. Toruń);
# Waleria (ur. 8 IV 1908, Dźwierzno, pow. Toruń);
# Władysław (ur. 24 IV 1910, Dźwierzno, pow. Toruń);
# Klara (ur. 28 VIII 1912, Dźwierzno, pow. Toruń);
# Leokadia (ur. 25 VI 1918, Nawra, pow. Toruń)
Leokadia, siostra pochowanego, wspominała, że rodzina otrzymała list od żołnierza o nazwisku Pilarski, który relacjonował, że Ludwik Kuligowski został ranny, stracił rękę i z pola bitwy został zabrany do szpitala polowego.
krzyż granitowy z imienną tabliczką epitafijną na jednej z mogił zbiorowych cmentarza wojennego w Sochaczewie - Trojanowie, Al. 600-lecia
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
nieśmiertelnik, o który starała się Helena Kuligowska (bratowa pochowanego, żona Władysława, który przeszedł cały szlak bojowy z gen. Władysławem Andersem); po jej śmierci nieśmiertelnik zaginął
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:
nieznane
Życiorys:
Ludwik Kuligowski urodził się 17 kwietnia 1915 roku w Nawrze w powiecie Toruń w ubogiej, wielodzietnej rodzinie kowala Jana Kuligowskiego i Teofili z Grubińskich, pracujących w majątku dziedziców Sczanieckich w Nawrze. 24 marca 1938 r. został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w 63 pułku piechoty w Toruniu. Wziąwszy udział w kampanii polskiej 1939 roku, poległ podczas bitwy nad Bzurą na terenie gminy Tułowice w powiecie Sochaczew.
Wspomnienia / relacje:
"Śmierć zabrała, niestety, ludzi, którzy znali Ludwika Kuligowskiego (zarówno krewnych jak i znajomych). Z żyjących członków rodziny każdy zna jakieś skrawki, strzępki wspomnień. Ludwik rysuje się w nich jako człowiek pogodny, wesoły, skory do żartów. Lubił popisywać się swoją siłą. Kiedy jego szwagier szedł do wojska, zrobił wielką tubę i fakt ten ogłosił całej wsi. Był najmłodszym z synów. Matka z utęsknieniem czekała na jego powrót. W dniu śmierci Ludwika do domu wpadła jaskółka, której pojawienie się zostało odczytane jako znak śmierci. Cała rodzina, a najbardziej matka, bardzo rozpaczała po jego śmierci" (Anna Bryska-Zawadzka).
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Z informacji z 3 stycznia 1947 r. przesłanej przez Biuro Informacyjne Polskiego Czerwonego Krzyżą wynikało, że Ludwik Kuligowski poległ na terenie gminy Tułowice w powiecie Sochaczew i tam został pochowany. W 2006 r. w Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą rodzina dowiedziała się, że pochowano go na cmentarzu wojennym w Sochaczewie - Trojanowie.
Źródła:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 393 (dalej: KPŻP).
Biuro Informacji i Poszukiwań PCK, Listy strat, sygn. 7893, Wykaz poległych i zmarłych pochowanych na terenie gm.: Tułowice, oprac. Pełnomocnik P.C.K. na Pow. Sochaczew (rękopis), poz. 40 (dalej: B.Inf., sygn. 7893).
Cmentarz wojskowy w Sochaczewie, Al. 600-lecia (maszynopis), [w:] Wykazy osób pochowanych na terenie powiatu (teczka, Urząd Miejski w Sochaczewie), poz. 383 (dalej: UM Sochaczew).
Archiwum rodziny Brysków z Nawry, m.in. pamiętnik Leokadii, siostry pochowanego, korespondencja z Polskim Czerwonym Krzyżem (1947) i Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą w Sochaczewie (2006-2009).
[1] a) 61 pp (źródło: KPŻP); b) 63 pp [1938] (źródło: archiwum rodzinne - pamiętnik Leokadii, siostry pochowanego); c) Toruń (źródło: B.Inf., sygn. 7893); d) brak danych (źródło: UM Sochaczew); [2] a) gm. Tułowice (źródło: B.Inf., sygn. 7893; UM Sochaczew); b) Chodaków (źródło: KPŻP);
Ostatnie zmiany: 2020-07-02 02:00:35 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -