zastępca dowódcy grupy kawalerii "Chełm" (od 25 września)
Przebieg służby wojskowej:
Od 1914 - w Legionach Polskich; od 18 XI 1918 - w Wojsku Polskim; 1919-1920 - udział w wojnie polsko-bolszewickiej; 1 VI 1919 - awans na stopień rotmistrza; 1 I 1927 - awans na stopień majora; do 1929 - w 9 Pułku Ułanów Małopolskich w Czortkowie, następnie przeniesiony na stanowisko dowódcy Południowej Grupy Szwadronów Korpusu Ochrony Pogranicza; od I 1931 - zastępca dowódcy 12 Pułku Ułanów Podolskich w Białokrynicy; od II 1936 - dowódca 12 p. uł.;
Odbył IV kurs doskonalenia oficerów w Grudziądzu i kurs dowódców Pułków w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie;
Odznaczenia:
"Virtuti Militari" kl. V (Krzyż Srebrny), Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Niepodległości, Srebrny Krzyż Zasługi
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 12 p. uł., następnie od 25 września - w grupie kawalerii "Chełm" płk. Władysława Płonki na Lubelszczyźnie; po próbach przedarcia się na Węgry dostał się do niewoli sowieckiej;
Data śmierci:
1940
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Bielski M., Grupa Operacyjna "Piotrków" 1939, Warszawa 1991, s. 347, 393 (dalej: Bielski 1991).
12 Pułk Ułanów Podolskich, Warszawa 2012 [Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918-1939, t. 15], s. 77.
