# od 1914 - w szeregach Legionów Polskich;
# od 1916/1917 - w pracach organizacyjnych i szkoleniowych w Polskiej Organizacji Wojskowej;
# XI 1918 r. - jako sekcyjny w jednostkach POW w akcji rozbrajania Niemców i przejmowania władzy w Częstochowie, następnie na własną prośbę przeniesiony do nowo formującego się szwadronu kawalerii Wojska Polskiego;
# 1919-1920 - w szeregach 11 pułku ułanów w walkach na wojnie polsko-bolszewickiej (ciężko ranny; w przerwach pomiędzy działaniami wojennymi na kursie podchorążych);
# 1920 - po zakończeniu działań wojennych w stopniu ppor. na własną prośbę zwolniony ze służby wojskowej (studia);
# IV 1921 - ponownie w Wojsku Polskim;
# 3 V 1922 - zweryfikowany w stopniu ppor. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 III 1920 r. (lokata 11./132.) i przydziałem do 11 pułku ułanów w Ciechanowie;
# 1923, 1924, 1928, 1930 - odnotowany w stopniu por. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 V 1921 r. (lokata 4.) i przydziałem do 11 p. uł.;
# 1932 - odnotowany w stopniu rtm. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 I 1931 r. (lokata 55.) i przydziałem do 11 p. uł.; następnie na kursie unifikacyjnym dla oficerów sztabowych w Rembertowie;
# 1933 - przeniesiony do 16 pułku ułanów w Bydgoszczy;
# 1938 - przeniesiony do Pomorskiej Brygady Kawalerii; awansowany na stopień mjr. sł. st. kaw.;
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Zasługi (srebrny), Jasnogórski Medal "Pro Fide et Patria"
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z armią "Pomorze", m.in. w bitwie nad Bzurą; 21 IX - wzięty do niewoli niemieckiej w Sochaczewie;
Data śmierci:
29 wrzesień 1982
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Bydgoszcz, ul. Wyszyńskiego, cmentarz parafii rzymskokatolickiej pw. św. Wincentego a Paulo
Lokalizacja grobu:
kwatera 6
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dz. Pers. 13/22, Warszawa 1922, s. 177 (Lista starszeństwa 1922).
"Rocznik Oficerski", 1923, s. 621, 688 (RO 1923).
"Rocznik Oficerski", 1924, s. 561, 611 (RO 1924).
"Rocznik Oficerski", 1928, s. 300, 358 (RO 1928).
"Rocznik Oficerów Kawalerji", 1930, s. 24, 93 (ROKaw. 1930).
"Rocznik Oficerski", 1932, s. 155, 638 (RO 1932).
Kroenitz Juliusz, [w:] Baza programu "Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką", http://www.straty.pl/index.php/szukaj-w-bazie [dostęp: 28 VII 2018] (dalej: Straty.pl).
Kroenitz Juliusz (1897-1982), oprac. D. B. Rudnicki, [w:] Cmentarze Bydgoszczy, https://cmentarz.bydgoszcz.pl/wp/2016/05/28/juliusz-kroenitz-1897-1982 [dostęp: 4 VIII 2018] (dalej: Cmentarze Bydgoszczy).
Uwagi:
Po wzięciu do niewoli niemieckiej został osadzony w Oflagu II A Prenzlau (numer jeniecki 1387), a następnie 24 lutego 1941 r. przekazany do Oflagu II E Neubrandenburg. Do Polski powrócił w 1945 r. ze zniszczonym zdrowiem. Wyuczywszy się zawodu technika ceramika, podjął pracę w przemyśle ceramicznym. Równocześnie aktywnie działał w stowarzyszeniach naukowo-technicznych i w środowisku kombatanckim, m.in. organizował spotkania weteranów 16 pułku ułanów.
[1] a) 23 lipca 1897 (źródło: RO 1928; ROKaw. 1930; RO 1932; Straty.pl; Cmentarze Bydgoszczy); b) 12 kwietnia 1897 (źródło: Lista starszeństwa 1922); c) brak danych (źródło: RO 1923; RO 1924);
Ostatnie zmiany: 2018-08-04 22:34:23 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -