Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Piechota
Stopień:	mjr
Przydział na 1 września 1939:	17 DP
Jednostka:	68 pp

Funkcja na 1 września 1939:	dowódca III batalionu 68 pp
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Głowacki 1969: Krzyż Srebrny Orderu Wojennego "Virtuti Militari" (w listopadzie 1966r. za całokształt walk w kampanii 1939r.)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:	1963
Miejsce śmierci:	Głowacki 1969: w Bochni
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 472. Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, s. 93/95, 140, Aneks 1 - s. 146, Aneks 4 - s. 176 (dalej: Głowacki 1969). Zdjęcie główne - Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969.
Uwagi:	Głowacki 1969, s. 146: " 17 IX 1939r. ciężko ranny koło Brochowa." Głowacki 1969, s. 93/95: "17 września [...]. O zmroku pozostałe oddziały ruszyły ku przeprawom. Mjr Wojciech Krajewski ze swym 3 batalionem 68 pp (bez 7 kompanii), z częścią 2 batalionu 68 pp oraz 1 kompanią ckm 70 pp (dowódca kpt. Stefan Wojciechowski) rozpoczął forsowanie Bzury w Brochowie pod silnym ogniem artylerii i broni maszynowej niemieckiej 4 dywizji pancernej. W walce tej mjr Krajewski został ciężko ranny. Dowództwo batalionu objął chwilowo por. Lech Kantecki – dowódca 3 kompanii ckm, a potem z racji starszeństwa kpt. Julian Judziński – kwatermistrz 68 pp." Głowacki 1969, s. 140: " W chwilę potem, wracając z odprawy u dowódcy 68 pułku piechoty, przechodził obok zabudowań dowódca 3 batalionu 68 pp - mjr W. Krajewski wraz z adiutantem - ppor. R. Roszakiem, poprosiłem go na strych, na swój punkt obserwacyjny, gdzie podałem mu cały przebieg walki, pokazując w terenie zniszczone, a niektóre jeszcze palące się czołgi. Mjr Krajewski po wysłuchaniu odszedł w kierunku Sochaczewa do swego batalionu."