od 1919 - w szeregach Wojska Polskiego na wojnie polsko-bolszewickiej; 1 XII 1919 - 15 VI 1920 - w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu; 1920 - jako pchor. w szeregach 15 pułku artylerii polowej ponownie na wojnie polsko-bolszewickiej; 1 X 1920 - promowany na stopień ppor. sł. st. art. ze starszeństwem z dniem 1 VII 1920; następnie przeniesiony do 14 pułku artylerii polowej; 1 II 1922 - awansowany na stopień por.; po 1924 - przeniesiony do służby w lotnictwie (niższy, potem wyższy kurs pilotażu w Grudziądzu; służba w 3 pułku lotniczym w Poznaniu); 1928-1930 - w Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie; następnie w 1 pułku lotniczym w Warszawie; 1 I 1933 - awansowany na stopień kpt. dypl. sł. st. lotn.; następnie przeniesiony na stanowisko wykładowcy, potem kierownika przedmiotu taktyki lotnictwa w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie; 19 III 1939 - awansowany na stopień mjr dypl.;
Odznaczenia:
Medal Niepodległości, Srebrny Krzyż Zasługi
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z dowództwem Lotnictwa Armii "Poznań"
Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Wielka Brytania
Obecne miejsce spoczynku:
Londyn, Cmentarz Gunnersbury
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Jan Koźmiński urodził się 14 czerwca 1900 roku w Grabcu jako syn Franciszka Koźmińskiego i Wincentyny z Sitarskich. Ukończył szkołę średnią. Od roku 1919 służył w szeregach Wojska Polskiego, uczestnicząc w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 1 grudnia 1919 do 15 czerwca 1920 roku odbywał szkolenie w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Następnie jako podchorąży w szeregach 15 pułku artylerii polowej powrócił na front wojny polsko-bolszewickiej. 1 października 1920 roku otrzymał promocję na stopień podporucznika służby stałej artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1920 roku. Następnie służył w 14 pułku artylerii polowej. 1 lutego 1922 roku uzyskał awans na stopień porucznika. Po roku 1924 został przeniesiony do służby w lotnictwie. Ukończył niższy, potem wyższy kurs pilotażu w Grudziądzu, po czym służył w 3 pułku lotniczym w Poznaniu. W latach 1928-1930 był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Następnie otrzymał przydział do 1 pułku lotniczego w Warszawie. 1 stycznia 1933 roku został awansowany na stopień kapitana dyplomowanego służby stałej lotnictwa, a następnie przeniesiony na stanowisko wykładowcy, potem kierownika przedmiotu taktyki lotnictwa w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. 19 marca 1939 roku otrzymał awans na stopień majora dyplomowanego. W wojnie obronnej Polski 1939 roku wziął udział na stanowisku oficera operacyjnego w dowództwa Lotnictwa Armii "Poznań". Po zakończeniu walk przebywał prawdopodobnie w niewoli niemieckiej. W okresie powojennym mieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 464.
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, wyd. V popr. i uzup., Warszawa 1985, s. 345.
Tradycja rodzinna (Jan Kozminski, syn weterana).
Koźmiński Jan - , mjr dypl. pil., oprac. T. Łaszczewski, GENEALOGIA. Stankiewicze z przyjaciółmi, http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=566 [dostęp: 14 lutego 2012].
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2014-11-20 22:14:52 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
