Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:

Rodzaj broni lub służby:	Piechota
Stopień:	kpt. dypl.
Przydział na 1 września 1939:
Jednostka:

Funkcja na 1 września 1939:	dyspozycja szefa Biura Personalnego MSWoj.
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:	oficer Oddziału III w sztabie Armii „Warszawa”, - od 24 IX 1939 szef Oddziału III.

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:	25 październik 1974
Miejsce śmierci:	w Warszawie
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:	Ur. 18 IX 1903 w Siedlcach, syn Piotra i Pauliny. Uczęszczał do gimnazjum. W 1925 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w Warszawie. Promowany na stopień ppor. sł. st. piech. 1 VII 1925 z przydziałem na stanowisko d-cy plutonu w 22 pp w Siedlcach. Do stopnia por. awansowany 1 VII 1927. Po 1931 w 22 pp pełnił m. in. funkcję d-cy kompanii. W 1932 przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Maz. – Komorowie na stanowisko instruktora, skąd został przeniesiony z dniem 3 XI 1934 do WSWoj. W okresie XI 1934- X 1936 słuchacz Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Do stopnia kpt. awansowany 1 I 1935. Od XI 1936 w stopniu kpt. dypl. odbywał praktyki sztabowe. W 1939 w dyspozycji szefa Biura Personalnego MSWoj. W kampanii wrześniowej 1939 oficer oddziału III dowództwa Obrony Warszawy, a od 24 IX 1939 szef Oddziału. Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Przebywał głównie w oflagu II C w Woldenbergu. Działał jenieckiej konspiracji obozowej. Po uwolnieniu z niewoli w I 1945 powraca do kraju. Od lata 1945 pełni służbę w LWP m. in. wykładowca w Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie. Awansowany do stopnia ppłk dypl. sł. st. piech. Zatrzymany przez agentów Informacji Wojskowej i uwięziony. Postanowienie o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania wydała Naczelna Prokuratura Wojskowa w Warszawie 2 I 1953 pod fałszywym zarzutem udziału tzw. spisku w wojsku. Przeszedł ciężko śledztwo. W trakcie przesłuchań bity i maltretowany fizycznie i psychicznie. Wyrokiem NSW w Warszawie, sygn. akt Sn 4/53 z 20 V 1953 został skazany na karę 15 lat więzienia. Więziony po procesie na Mokotowie, potem w Centralnym Więzieniu we Wronkach. Represjonowano administracyjnie także jego rodzinę. Zwolniony w 1956 z więzienie w ciężkim stanie zdrowia. Zmarł w Warszawie 25 X 1974. Roczniki oficerskie 1928, 1932; Dz. Pers. MSWoj. Nr 14 z 22 XII 1934; R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006; W. Chocianowicz. W 50-lecie powstania WSWoj. w Warszawie. Londyn 1969; J. Olesik. Oflag II C Woldenberg. W-wa 1988; J. Poksiński. Tatar-Utnik-Nowicki. „TUN”. W-wa 1992; USC m. st. Warszawa. Skrócony akt zgonu nr VI/1841/1974 (inf. Tadeusz Łaszczewski) http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=566
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 285.
Uwagi: