awanse:
#chorąży – 15 września 1913
#porucznik – 15 maja 1915
#kapitan – 1 listopada 1916
#major – 13 października 1918
#pułkownik – zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 19. lokatą w korpusie oficerów zawodowych artylerii
#generał brygady – 16 marca 1927 ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 11. lokatą w korpusie generałów.
Odznaczenia:
Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V,
Order Polonia Restituta kl. II, III i IV,
Krzyż Niepodległości,
Krzyż Walecznych - 6x,
Złoty Krzyż Zasługi,
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921,
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości i inne medale
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
02 wrzesień 1953
Miejsce śmierci:
Beaumaris w Walii
Obecne miejsce spoczynku:
brak danych
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Tak
Forma upamiętnienia:
ulica jego imienia w Poznaniu -
ul. Edmunda Knolla-Kownackiego, Poznań,
Przedszkole im. gen. Edmunda Knoll-Kownackiego
Pod Dębami,
PUBLICZNE PRZEDSZKOLE
w POMIECHÓWKU
ul. Nasielska 3
05-180 POMIECHÓWEK
województwo MAZOWIECKIE
Medal okolicznościowy
Życiorys:
Ur. 24 VII 1891 w Pomiechówku pow. płoński, syn Kazimierza i Marii von Eynatten. Uczęszczał do gimnazjum w Penzie, a następnie w Kałudze, gdzie w 1908 zdał egzamin maturalny. Następnie studiował do 1910 na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Moskiewskiego, skąd po ukończeniu 5 semestru przeniósł się do Moskiewskiego Instytutu Rolnictwa uzyskując 30 V 1913 dyplom agronoma. Podczas studiów od IX 1912 do IX 1913 odbył służbę wojskową w 19 Baterii Art. Konnej w Dubnie, po ukończeniu, której zdał egzamin oficerski, uzyskując stopień chor. Od IX 1913- VI 1914 pracował jako inspektor hodowli w centralnym Towarzystwie Rolniczym w Warszawie. Od początku 1914 członek PDS. W okresie 15 VII -2 VIII 1914 przebywał na kursie instruktorskim w Nowym Sączu. Po przerwaniu kursu 2 VIII 1914 przybył do Krakowa. Od 6 VIII 1914 służy w oddziale J. Piłsudskiego, gdzie dowodził plutonem w 1 kompanii II baonu. Od 13 IX 1915 służył w 1 szwadronie kawalerii rtm. Wł. Beliny-Prażmowskiego, a od 12 X 1914 d-ca plutonu wywiadowczego 5 baterii, a od 3 V 1915I oficer 4 baterii. 20 VI 1915 mianowany por. art. w okresie od 23 VII do 31 XII 1915 dowodził zorganizowaną przez siebie baterią art. konnej przy dyonie kawalerii rtm. Wł. Beliny-Prażmowskiego. Następnie od 1 I 1916 do 29 VII 1917 był kolejno d-cą III i II dyonu 1 p. art. LP. Mianowany 1 XI 1916 kpt. art. Po kryzysie przysięgowym od 6 VIII 1917 internowany przez Niemców w obozie w Beniaminowie. W V 1918 urlopowany w celu załatwienia spraw rodzinnych. Do obozu już nie powrócił. 25 X 1918 przyjęty do PSZ i przydzielony do sztabu inspektora artylerii. Od 6 XI 1918 organizował 1 pap Leg., którym dowodził do 1 XI 1919. Mianowany 8 XI 1918 przez Radę Regencyjną mjr art. W XI 1918 ranny w walkach z Ukraińcami pod Przemyślem. Od 1 XI 1919 do III 1920 był k-dtem Szkoły Podchorążych artylerii w Poznaniu. Równocześnie ukończył miesięczny kurs w Centrum Studiów Artyleryjskich w Warszawie. Od III do 15 VII 1920 dowodził I Brygadą Art. Leg. na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Następnie do 15 XII 1920 dowodził I Brygadą Piechoty Leg. Uczestniczył w walkach odwrotowych i ofensywnych. 1 IV 1920 mianowany płk sł. st. art. Od 1 I do VIII 1921 z-ca szefa sekcji art. i służby uzbrojenia w departamencie I MSWoj. w Warszawie. Ukończył w tym czasie dwumiesięczny kurs wyższych dowódców w Warszawie oraz kurs wyższych dowódców art. w Toruniu. Od 1 XI 1921 do VIII 1922 pełnił funkcję szefa art. i służby uzbrojenia w DOGen., potem DOK VII Poznań. Zweryfikowany w stopniu płk sł. st. art. z starszeństwem od 1 VI 1919. Ukończył 3 –miesięczny kurs dowódców dywizji w Warszawie. Następnie od jesieni 1922 studiuje we francuskiej Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu, którą ukończył w XII 1924 uzyskując dyplom oficera Sztabu Generalnego. Po powrocie do kraju od 22 II 1925 do 28 II 1935 dowodził 13 DP, w Równem. Mianowany 1 I 1927 gen. bryg. W okresie od 10 XI 1932 do 20 VIII 1933 przebywał na kursie w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. Od 28 II 1935 do VIII 1939 był dowódcą DOK VII w Poznaniu. Pełnił także funkcję generała do prac w GISZ – rejon inspekcji Poznań. W latach międzywojennych był prezesem okręgowym Związku Legionistów, przewodniczącym koła 1 Pułku Art. Leg.
Podczas kampanii wrześniowej 3 IX 1939 objął dowództwo GO „Koło” przemianowanej 6 IX 1939 na GO jego imienia w składzie Armii „Poznań”. Dowodząc tą grupą poprowadził główne uderzenie Armii „Poznań” w bitwie nad Bzurą 9-12 IX 1939. Po walkach nad Bzurą i w Puszczy Kampinoskiej przebił się 20 IX 1939 z grupą swoich żołnierzy i oficerów do Warszawy. Po kapitulacji Warszawy od 28 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagach nr IV A w Hohnstein, nr IV B Königstein i nr VIII E w Johannisbrunn, a od 27 IV 1942 w oflagu nr VII A w Murnau. Podczas pobytu w oflagach uczestniczył w pracy konspiracyjnej. Był szefem łączności z krajem i zagranicą.
29 IV 1945 uwolniony przez wojska amerykańskie wyjechał na krótko do Francji, po czym przedostał się do Włoch, gdzie otrzymał przydział do II KP. Pełnił służbę w Dowództwie II KP. Od 30 X 1945 był generałem do zleceń w dowództwie II korpusu. Po ewakuacji II KP do Wlk. Brytanii zostaje zdemobilizowany. Zamieszkał wówczas na terenie Walii i prowadził niewielką farmą rolną.
Zmarł 2 IX 1953 w Beaumaris i tam pochowany.
Był żonaty od 1916 z Janiną Chramiec, z którą miał córkę Barbarę Marię /ur.1918/.
Odznaczony: VM kl. 5, Polonia Restituta kl. 2,3 i 4, KN, KW 6x, ZKZ, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości i innymi medalami.
Roczniki oficerskie: 1923, 1924, 1928, 1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
W. K. Cygan. Oficerowie LP 1914-1917, t. II. W-wa 2006; Z. Moszumański – Z. Kozak. Wojenne Szkoły dl Oficerów Artylerii /1914-1921. Pruszków;
T. Kryska – Karski – St. Żurakowski. Generałowie Polski Niepodległej. W-wa 1991;
T. Jurga. Wojna Obronna 1939. W-wa 1990.
(inf. Tadeusz Łaszczewski )
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 346.
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 464.
źródło fotografii:
Stanisław Łoza "Czy wiesz kto to jest", Warszawa 1937
info za Wikipedia:
To zdjęcie jest w domenie publicznej ponieważ wedle Art. 3 prawa autorskiego z 29 marca 1926 i Art. 2 prawa autorskiego z 10 lipca 1952 fotografie polskich autorów (lub które ukazały się po raz pierwszy w Polsce lub równocześnie w Polsce i za granicą) opublikowane bez wyraźnego zastrzeżenia prawa autorskiego przed zmianą prawa 23 maja 1994 nie podlegają ochronie – należy domniemywać, że są własnością publiczną.
Uwaga: w opisie grafiki należy podać źródło i datę publikacji.
