Głowacki 1969: Krzyż Srebrny Orderu Wojennego "Virtuti Militari" (w listopadzie 1966r. za całokształt walk w kampanii 1939r.)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, s. 83, Aneks 1 - s. 152, Aneks 4 - s. 181, s. 188 (dalej: Głowacki 1969).
Zdjęcie główne - Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969.
Uwagi:
Głowacki 1969, s. 83: " Wysłane w czasie akcji ubezpieczenia tego pułku (pułk pancerny z XVI korpusu pancernego armii niemieckiej) po stronie polskiej. Jedno z nich spotkało się około godziny 15.00 z wychodzącym z m. Różyce 1 dywizjonem 17 pal (bez 2 baterii). Pluton niemieckich czołgów ostrzelał kolumnę dywizjonu z broni maszynowej. Dowodzący kolumną, w zastępstwie nieobecnego dowódcy dywizjonu, kpt. Ludomir Kiesewetter zdołał odprzodkować działa 1 plutonu 1 baterii 17 pal. Reszta kolumny rozbiegła się na wszystkie strony, pozostawiając wozy i sprzęt. Pluton przeciwnika przyjął walkę. Z odległości 300 m drugi działon trafił jeden czołg, ale od ognia niemieckich czołgów obsługa poniosła straty: polegli kanonierzy Marian Lewandowski i Franciszek Kleparek; śmiertelnie ranny został działonowy kpr. rez. Edmund Mik (urwana noga) i ranny celowniczy bomb. Józef Nowak. W pierwszym działonie ranny został w biodro działonowy kpr. Urban i celowniczy bomb. Zgorzelski (ranny w ramię), a przestraszona obsługa padła na ziemię. Wtedy kpt. Kiesewetter osobiście wraz z rannym kpr. Urbanem zastąpił obsługę i zniszczył drugi czołg nieprzyjaciela."
Ostatnie zmiany: 2013-10-02 09:12:15 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -