dowódca 3 kompanii ckm w III batalionie, przejściowo dowódca III batalionu (17 IX)
Przebieg służby wojskowej:
# 1934 - awansowany na stopień ppor.;
# 1938 - awansowany na stopień por.;
Odznaczenia:
Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. V (XI 1966, za całokształt walk w kampanii 1939 r.)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 68 pp
Data śmierci:
25 maj 2002
Miejsce śmierci:
Londyn
Obecne miejsce spoczynku:
Leszno, ul. Kąkolewka, cmentarz komunalny
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Lech Józef Kantecki urodził się 25 maja 1910 r. w Lesznie jako syn Floriana Kanteckiego i Zofii z Rybickich. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w Korpusie Kadetów Nr 3 w Rawiczu, gdzie w czerwcu 1931 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. We wrześniu 1931 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie - Ostrowi Mazowieckiej, po której ukończeniu został 15 sierpnia 1934 r. promowany na stopień podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem na stanowisko dowódcy plutonu w 68 pułku piechoty we Wrześni. Dnia 19 marca 1938 r. uzyskał awans na stopień porucznika. W latach 1938-1939 był dowódcą 3 kompanii ckm w III batalionie 68 pp w składzie 17 Dywizji Piechoty armii "Poznań". Na tym samym stanowisku wziął udział również w kampanii polskiej we wrześniu 1939 r. Uczestniczył m.in. w walkach nad Bzurą i bojach odwrotowych w Puszczy Kampinoskiej. Dnia 17 września po ciężko rannym mjr. Wojciechu Krajewskim objął przejściowo dowództwo III batalionu 68 pp. W dniu 19 września podczas przebijania się do Warszawy w rejonie miejscowości Górki dostał się do niewoli niemieckiej, po czym osadzono go w Oflagu II C Woldenberg. W 1942 r., w związku z oskarżeniem o zastrzelenie 2 jeńców niemieckich podczas kampanii 1939 r., został przewieziony do Fortu VII w Poznaniu. Po rozprawie przed niemieckim sądem specjalnym, gdzie zarzuty nie znalazły potwierdzenia, wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Mauthausen, w którym przebywał do kwietnia 1945 r. Po uwolnieniu z obozu wyjechał do Włoch i wstąpił do II Korpusu Polskiego, w którym awansowano go na stopień kapitana. We wrześniu 1946 r. wraz z II KP został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie po demobilizacji osiadł na stałe, na miejsce zamieszkania wybierając Londyn (adres: NW2 6AB 15 Heber Rd.). Działał na niwie społecznej, będąc m.in. członkiem Zarządu Ligi Niepodległości i kierownikiem sekcji archiwalnej Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie. Był bardzo blisko związany z płk. dypl. Ludwikiem Bociańskim (swoim komendantem ze szkoły podchorążych w Komorowie). Zmarł 25 maja 2002 r. w Londynie. Mszę pogrzebową w Londynie (kremacja) odprawił jego krewny, a obecny arcybiskup Henryk Hoser.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 472.
Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, s. 95, 110, Aneks 1 - s. 146, Aneks 4 - s. 176.
Dębina-Pluciński A., Żołnierze 68 Pułku Piechoty z Wrześni, wyd. II poszerz. i popr., [Września] 1985, s. 73.
Tradycja rodzinna (Piotr Kantecki).
Kantecki Lech Józef, oprac. T. Łaszczewski, GENEALOGIA. Stankiewicze z przyjaciółmi, http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=566 [dostęp: 28 IV 2013].
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2017-08-17 23:55:35 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
