# 1916 - zaciągnięty do Drużyn Strzeleckich w Chorodence (Galicja);
# 3 V 1922 - zweryfikowany w stopniu por. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 VI 1919 r. (lokata 359.) i przydziałem do 22 pułku ułanów;
# 1923 - odnotowany w stopniu por. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 VI 1919 r. (lokata 330.) i przydziałem do 22 p. uł.;
# 1924 - odnotowany w stopniu por. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 VI 1919 r. (lokata 169.) i przydziałem do 22 p. uł.;
# z dniem 1 I 1928 - awansowany na stopień rtm. sł. st. kaw.;
# 1928 - odnotowany w stopniu rtm. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 I 1928 r. (lokata 15.) i przydziałem do 22 p. uł.;
# 1930 - odnotowany w stopniu rtm. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 I 1928 r. (lokata 14.) i przydziałem do 22 p. uł.;
# 1932 - odnotowany w stopniu rtm. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 1 I 1928 r. (lokata 10.) i przydziałem do Korpusu Ochrony Pogranicza (22 p. uł.);
Odznaczenia:
Order Wojenny "Virtuti Militari" (1919), Krzyż Walecznych, Krzyż Zasługi (srebrny), Krzyż Niepodległości
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 7 psk; od 9 IX - chory
Data śmierci:
1973
Miejsce śmierci:
Warszawa
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Wilhelm Kalwas urodził się w 4 lipca 1896 roku w Pașcani w Rumunii. W wieku 17 lat opuścił dom rodzinny i zaciągnął się do Drużyn Strzeleckich w Chorodence w Galicji. Po reorganizacji drużyn został przydzielony do 2 pułku ułanów z siedzibą w Brodach. Brał udział w walkach z carską i sowiecką Rosją. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika służby stałej kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i przydziałem do 22 pułku ułanów. Awans na stopień rotmistrza uzyskał z dniem 1 stycznia 1928 roku. W latach 30. XX wieku służył w Korpusie Ochrony Pogranicza, następnie awansował na stopień majora i otrzymał przeniesienie na stanowisko I zastępcy dowódcy 7 pułku strzelców konnych w Biedrusku koło Poznania. Na tym samym stanowisku walczył w kampanii 1939 rok, biorąc m.in. udział w bitwie nad Bzurą. Podczas okupacji niemieckiej trafił do obozu oficerskiego, w którym przebywał do 1944 roku, kiedy wyzwolili go żołnierze radzieccy. Zaangażował się w działalność konspiracyjną w strukturach Narodowych Sił Zbrojnych. Zmarł w Warszawie w 1978 roku. Zostawił żonę Jadwigę oraz synów Andrzeja i Janusza. Pośmiertnie został awansowany na stopień pułkownika.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dz. Pers. 13/22, Warszawa 1922, s. 172.
"Rocznik Oficerski", 1923, s. 643, 685.
"Rocznik Oficerski", 1924, s. 577, 607.
"Rocznik Oficerski", 1928, s. 311, 352.
"Rocznik Oficerów Kawalerji", 1930, s. 35, 84.
"Rocznik Oficerski", 1932, s. 151, 911.
Szacherski Z., Wierni przysiędze, Warszawa 1966, s. 311.
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 489.
