dowódca plutonu transportowego 3 baterii armat w I dywizjonie
Przydział po 1 września 1939:
20 pal
Funkcja po 1 września 1939:
dowódca plutonu transportowego 3 baterii armat w I dywizjonie
Przebieg służby wojskowej:
# 18 IX 1933 - 28 VI 1934 - w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (VIII kurs, 7 bateria, ocena dostateczna, lokata 53., przydział ewidencyjny: PKU Warszawa Miasto IV);
# 21 IV - awansowany na stopień bomb.;
# 29 VI 1934 - 16 IX 1934 - w stopniu kpr. pchor. rez. art. na szkoleniu praktycznym w 20 pułku artylerii lekkiej;
# 17 IX 1934 - przeniesiony do rezerwy;
# 12 XI - 21 XII 1935 - na ćwiczeniach wojskowych żołnierzy rezerwy;
# z dniem 1 I 1936 - promowany na stopień ppor. rez. art. (lok. 544.);
# 3-19 I 1938 - na stanowisku dowódcy plutonu na ćwiczeniach wojskowych żołnierzy rezerwy w 20 pal;
# 8 IV 1939 - zmobilizowany do 20 pal;
Odznaczenia:
m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Zasługi (złoty i srebrny), Medal 10-lecia Polski Ludowej
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 20 pal, m.in. w bitwie pod Mławą (1-3 IX, lekko ranny w brzuch), w obronie mostu pod Maciejowicami i w obronie Falenicy (19 IX)
Data śmierci:
9 październik 1982
Miejsce śmierci:
Warszawa
Obecne miejsce spoczynku:
Podkowa Leśna, ul. Ogrodowa, Cmentarz Komunalny, grób rodzinny
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Mieczysław Jaryczewski urodził się 11 października 1913 roku w Warszawie jako syn Karola i Anieli z Andrzejczyków. Ukończył 7-klasową szkołę powszechną w Kluczkowicach w województwie lubelskim, a następnie 24 czerwca 1932 roku - 4-letnią Szkołę Handlową Męską Stowarzyszenia Kupców Polskich w Radomiu. Powołany do zasadniczej służby wojskowej, od 18 września 1933 do 28 czerwca 1934 roku odbywał szkolenie teoretyczne w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, następnie od 29 czerwca do 16 września 1934 roku brał udział w szkoleniu praktycznym w 20 pułku artylerii lekkiej, po czym 17 września 1934 roku został przeniesiony do rezerwy. Po odbyciu od 12 listopada do 21 grudnia 1935 roku ćwiczeń wojskowych żołnierzy rezerwy z dniem 1 stycznia 1936 roku otrzymał promocję na stopień podporucznika rezerwy artylerii. Od 12 listopada 1936 do 24 lipca 1938 roku pracował jako konduktor Elektrycznych Kolei Dojazdowych w Warszawie (w międzyczasie od 3 do 19 stycznia 1938 roku uczestniczył na stanowisku dowódcy plutonu w ćwiczeniach wojskowych żołnierzy rezerwy w 20 pułku artylerii lekkiej), po czym od 1 sierpnia 1938 do 5 kwietnia 1939 roku był praktykantem II kategorii w Urzędzie Skarbowym w Wołkowysku. Zmobilizowany 8 kwietnia 1939 roku do 20 pułku artylerii lekkiej, w jego szeregach wziął udział w kampanii polskiej 1939 roku. Na stanowisku dowódcy plutonu transportowego 3 baterii armat w I dywizjonie walczył w bitwie pod Mławą (1-3 września), w trakcie której został lekko ranny w brzuch, następnie w obronie mostu pod Maciejowicami, wreszcie w obronie Falenicy (19 września). Uniknąwszy niewoli, po zakończeniu działań wojennych został ponownie zatrudniony w Elektrycznych Kolejach Dojazdowych, gdzie pełnił kolejno funkcje konduktora-dozorcy (11 listopada - 23 grudnia 1939), konduktora (24-31 grudnia 1939), p.o. zawiadowcy stacji (1 stycznia - 30 czerwca 1940), dyżurnego ruchu (1 lipca 1940 - 20 stycznia 1945) i komendanta Służby Ochrony Kolei (21 stycznia 1945 - 28 czerwca 1948), będąc jednocześnie od 29 marca 1947 roku przewodniczącym rady nadzorczej przedsiębiorstwa. Od 29 czerwca 1948 do 23 czerwca 1950 roku pracował na stanowisku referendarza w Dyrekcji Warszawskich Kolei Dojazdowych, następnie od 24 czerwca 1950 do 29 lutego 1952 roku był głównym referendarzem w Głównych Warsztatach Elektrotrakcji w Grodzisku Mazowieckim. Począwszy od 1 marca 1952 roku jako p.o. kierownika był zatrudniony w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie. W kwietniu 1961 roku był członkiem Komitetu Budowy Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Warszawy w Podkowie Leśnej. Zmarł 9 października 1982 roku w Centralnym Szpitalu Kolejowym w Warszawie-Międzylesiu.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Łukasiak J., Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego, Pruszków 2000, s. 88, 212.
Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja / badania własne (Robert Jaryczewski, wnuk weterana).
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2019-09-07 20:59:52 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
Cofam częściowo to co napisałem wcześniej. 59dal powstały w wyniku mobilizacji z II/20PAL po walkach pod Mławą i Nieporętem został skierowany na południe. Dotarł do Maciejowic gdzie został rozbity. Część żołnierzy udała się na płn. w kierunku Warszawy. W IPMS w Londynie zachowały się relacje z 59dal: https://pism.org.uk/img/archiwum/dokumenty/B/B_I_021g.pdf.
