Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Artyleria
Stopień:	ppłk
Przydział na 1 września 1939:	Inne
Jednostka:	Sztab Armii Poznań

Funkcja na 1 września 1939:	dowódca Artylerii Armii "Poznań"
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V, Order Odrodzenia Polski kl. IV, Krzyż Walecznych - 3x, Złoty Krzyż Zasługi.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:	Ur. 16 IV 1891. W latach I wojny światowej 1914-1918 brał udział jako oficer artylerii armii austriackiej. Od 1918 w armii gen. J. Hallera w e Włoszech potem we Francji, gdzie służył w stopniu kpt. w 1 pap i dowodził 1 grupą /dywizjonem/. Po powrocie z armią J. Hallera do kraju bierze udział w wojnie polsko-bolszewickiej na stanowisku d-cy I grupy 1 pap od V-VIII 1919, a po formalnym włączeniu do WP od 1 IX 1919 1 pap zostaje przemianowany na 13 pap dowodzi 1 dywizjonem. Uczestniczył w walkach w Małopolsce Wschodniej i na Wołyniu. Zatwierdzony w stopniu mjr sł. st. art. z dniem 1 IV 1920, a po wojnie zweryfikowany w tym stopniu z starszeństwem od 1 VI 1919. Za męstwo okazane na polu walki odznaczony został VM kl. 5. Po zakończeniu działań wojennych przeniesiony z 13 pap do Generalnego Inspektoratu Artylerii w Warszawie na stanowisko referenta. Awansowany do stopnia ppłk w XII 1924 z starszeństwem od 15 VIII 1924. Przeniesiony z dniem 1 x 1926 z Generalnego Inspektoratu Artylerii na stanowisko z-cy d-cy 8 pac w Toruniu / z kadry of. art. /, potem w okresie 21 III 1928- VIII 1931 d-ca 8 pac. Awansowany do stopnia płk sł. st. art. 1 I 1931. Przeniesiony z 8 pac do 7 pac w Poznaniu na stanowisko d-cy. 7 pac dowodził w okresie 9 VIII 1931 – IV 1935. Od V 1935 do VIII 1939 dowódca 7 Grypy Artylerii w Poznaniu. Podczas kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku d-cy artylerii armii „Poznań”. Uczestnik walk z Niemcami na szlaku bojowym armii m. in. nad Bzurą. Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał m. in. w oflagu VII A w Murnau. Po uwolnieniu z niewoli 29 IV 1945 wyjechał do Włoch, gdzie wstępuje do II Korpusu Polskiego z przydziałem do sztabu dowództwa 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Dowódca 3 Grupy Artylerii. Po demobilizacji mieszkał w Wlk. Brytanii. Dalsze losy n/n. Odznaczony: VM kl. 5, OP4, KW 3x, ZKZ. Roczniki oficerskie 1924, 1928, 1932; Dz. Pers. Nr 46 z 25 X 1926; R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006; P. Zarzycki. 7 Pułk artylerii Ciężkiej. Pruszków 2006; P. Bauer – B. Polak. Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939; M. Wieliczko-Wielicki. Zarys historii Wojennej 13 –go Kresowego Pułku Artylerii Polowej. W-wa 1928. (inf. Tadeusz Łaszczewski) http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=564
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 463. Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 344.
Uwagi: