Karta poległego

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Piechota
Stopień:	strz.
Przydział na 1 września 1939:	26 DP
Jednostka:	10 pp

Funkcja na 1 września 1939:
Przydział po 1 września 1939:	10 pp
Funkcja po 1 września 1939:

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:	wraz z 10 pp, m.in. w bitwie nad Bzurą

Data śmierci:	14 wrzesień 1939
Miejsce śmierci:	Bednary
Przyczyna śmierci:
Okoliczności śmierci:
Pierwotne miejsce spoczynku #1:	Bednary, pole Katarzyny Staszewskiej
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #2:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #3:
Data ekshumacji:
Obecne miejsce spoczynku:	Bednary, kwatera wojenna
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:	Tak
Forma upamiętnienia:	imienna stela nagrobna na jednej z mogił zbiorowych kwatery wojennej na cmentarzu parafialnym w Bednarach
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:	Jak wspomina Krystyna Borowska: "Nie jestem krewną wymienionego strz. Jana Jakowlewa. Znam jednak imię Jego matki i jestem w posiadaniu Jej fotografii z roku 1962. Strz. Jan Jakowlew jest pochowany w kwaterze wojskowej na cmentarzu we wsi Bednary. Pochodzę z tej wsi. Mieszkała tam moja Babcia (Aniela Madanowicz) i moja Mama. Po wojnie Pani Józefa Jakowlew, pochodząca z Łodzi, odszukała miejsce pochówku swojego jedynego syna Jana. Przyjechała na cmentarz w Bednarach w latach 50-tych. Ponieważ nie miała możliwości powrócić tego samego dnia do Łodzi, znalazła nocleg u mojej Babci, mieszkającej wówczas bardzo blisko stacji kolejowej. Obie były wdowami. Panie zawarły znajomość, która trwała długie lata. Moja Mama mieszkała podczas studiów przez kilka lat u Pani Jakowlew w Łodzi na początku lat 50-tych. Pani Józefa przyjeżdzała na grób syna dopóki dopisywało jej zdrowie. Z Jej inicjatywy został postawiony na kwaterze syna metalowy krzyż, który dzięki wrażliwości ludzkiej nie został usunięty z kwatery strz. Jakowlewa, pomimo że wyróżnia się i nie jest zgodny z koncepcją architektury kwatery żołnierskiej. Razem z rodzicami byłam również kilkakrotnie u Niej w Łodzi. Wiem, że mąż Pani Józefy był przed wojną policjantem. Została wdową jeszcze przed wojną - mąż popełnił samobójstwo. Samotnie wychowała jedynego syna. Moi rodzice już nie żyją i nie mam, niestety, możliwości uzyskać innych informacji. Ja byłam dzieckiem, kiedy zmarła Pani Jakowlew, a niestety w domu nie zachowała się żadna korespondencja. Po Pani Józefie pozostał u nas w domu stary przedwojenny zegar ścienny, fotografia i dobra pamięć w rodzinie o drobnej, pełnej delikatności i subtelności samotnej kobiecie. Pozostał także obowiązek przekazany przez moją Babcię i Mamę mnie (a ja przekazuję to mojej córce i wnuczce), aby zawsze pamiętać o zapaleniu lampki na grobie syna Pani Jakowlew. Pani Jakowlew zmarła na początku lat 70-tych w domu starców w Łodzi. Niestety nie jestem w posiadaniu żadnych dokumentów. Nie potafię niczego udowodnić. Jednak postanowiłam opisać tę historię, ponieważ czuję, że jestem to winna obojgu - Matce i Synowi. Wraz ze mną umrze znowu kilka szczegółów, mimo że opowiadam historę moim bliskim z kolejnego pokolenia...".
Historia pochówku:	zob. wyżej - pole "Wspomnienia / relacje"
Poszukiwania mogiły:	zob. wyżej - pole "Wspomnienia / relacje"
Źródła:	Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 268. Biuro Informacji i Poszukiwań PCK, Listy strat, sygn. 6062, Polski Czerwony Krzyż - Pełnomocnik na Oddział w Łowiczu, Spisy poległych z r. 1939 obejmujące część powiatu sochaczewskiego oraz trasę: Kutno - Łowicz, Łowicz, 26 II 1946 r. (maszynopis), s. 84-85. Urząd Gminy Nieborów, Księga pochowanych (rękopis), poz. 24. Wysocki W., 10 Pułk Piechoty 1918-1939, Warszawa 1997, Aneks IV/3 - s. 184. Wspomnienie Krystyny Borowskiej, wnuczki przyjaciółki matki pochowanego.
Uwagi: